Paradigma: φύω, hervorbringen
(φύω, φύσω, ἔφυσα, πέφυκα, -, ἐφύην)

AKTIV
Präsens Indikativ φύω φύεις φύει φύομεν φύετε φύουσι	Präsens Konjunktiv φύω φύῃς φύῃ φύωμεν φύητε φύωσι	Präsens Optativ φύοιμι φύοις φύοι φύοιμεν φύοιτε φύοιεν	Präsens Infinitiv φύειν	Präsens Partizipien φύων φύουσα φύον	Präsens Imperativ φύε φύετε
Aorist Indikativ ἔφυσα ἔφυσας ἔφυσε ἐφύσαμεν ἐφύσατε ἔφυσαν	Aorist Konjunktiv φύσω φύσῃς φύσῃ φύσωμεν φύσητε φύσωσι	Aorist Optativ φύσαιμι φύσειας φύσειε φύσαιμεν φύσαιτε φύσειαν	Aorist Infinitiv φύσαι	Aorist Partizipien φύσας φύσασα φύσαν	Aorist Imperativ φύσον φύσατε
Futur Indikativ φύσω φύσεις φύσει φύσομεν φύσετε φύσουσι		Futur Optativ φύσοιμι φύσοις φύσοι φύσοιμεν φύσοιτε φύσοιεν	Futur Infinitiv φύσειν	Futur Partizipien φύσων φύσουσα φύσον	Imperfekt Indikativ ἔφυον ἔφυες ἔφυε ἐφύομεν ἐφύετε ἔφυον
Perfekt Indikativ πέφυκα πέφυκας πέφυκε πεφύκαμεν πεφύκατε πεφύκασι	Perfekt Konjunktiv πεφύκω πεφύκῃς πεφύκῃ πεφύκωμεν πεφύκητε πεφύκωσι	Perfekt Optativ πεφύκοιμι πεφύκοις πεφύκοι πεφύκοιμεν πεφύκοιτε πεφύκοιεν	Perfekt Infinitiv πεφυκέναι	Perfekt Partizipien πεφυκώς πεφυκυῖα πεφυκός	Plusquamperfekt Indikativ ἐπεφύκη ἐπεφύκης ἐπεφύκει ἐπεφύκεμεν ἐπεφύκετε ἐπεφύκεσαν
MEDIUM
Präsens Indikativ φύομαι φύει φύεται φυόμεθα φύεσθε φύονται	Präsens Konjunktiv φύωμαι φύῃ φύηται φυώμεθα φύησθε φύωνται	Präsens Optativ φυοίμην φύοιο φύοιτο φυοίμεθα φύοισθε φύοιντο	Präsens Infinitiv φύεσθαι	Präsens Partizipien φυόμενος φυομένη φυόμενον	Präsens Imperativ φύου φύεσθε
Aorist Indikativ ἐφυσάμην ἐφύσω ἐφύσατο ἐφυσάμεθα ἐφύσασθε ἐφύσαντο	Aorist Konjunktiv φύσωμαι φύσῃ φύσηται φυσώμεθα φύσησθε φύσωνται	Aorist Optativ φυσαίμην φύσαιο φύσαιτο φυσαίμεθα φύσαισθε φύσαιντο	Aorist Infinitiv φύσασθαι	Aorist Partizipien φυσάμενος φυσαμένη φυσάμενον	Aorist Imperativ φύσαι φύσασθε
Futur Indikativ φύσομαι φύσει φύσεται φυσόμεθα φύσεσθε φύσονται		Futur Optativ φυσοίμην φύσοιο φύσοιτο φυσοίμεθα φύσοισθε φύσοιντο	Futur Infinitiv φύσεσθαι	Futur Partizipien φυσόμενος φυσομένη φυσόμενον	Imperfekt Indikativ ἐφυόμην ἐφύου ἐφύετο ἐφυόμεθα ἐφύεσθε ἐφύοντο
PASSIV
Präsens Indikativ φύομαι φύει φύεται φυόμεθα φύεσθε φύονται	Präsens Konjunktiv φύωμαι φύῃ φύηται φυώμεθα φύησθε φύωνται	Präsens Optativ φυοίμην φύοιο φύοιτο φυοίμεθα φύοισθε φύοιντο	Präsens Infinitiv φύεσθαι	Präsens Partizipien φυόμενος φυομένη φυόμενον	Präsens Imperativ φύου φύεσθε
Aorist Indikativ ἐφύην ἐφύης ἐφύη ἐφύημεν ἐφύητε ἐφύησαν	Aorist Konjunktiv φυῶ φυῇς φυῇ φυῶμεν φυῆτε φυῶσι	Aorist Optativ φυείην φυείης φυείη φυεῖμεν φυεῖτε φυεῖεν	Aorist Infinitiv φυῆναι	Aorist Partizipien φυείς φυεῖσα φυέν	Aorist Imperativ φύητι φύητε
Futur Indikativ φυήσομαι φυήσει φυήσεται φυησόμεθα φυήσεσθε φυήσονται		Futur Optativ φυησοίμην φυήσοιο φυήσοιτο φυησοίμεθα φυήσοισθε φυήσοιντο	Futur Infinitiv φυήσεσθαι	Futur Partizipien φυησόμενος φυησομένη φυησόμενον	Imperfekt Indikativ ἐφυόμην ἐφύου ἐφύετο ἐφυόμεθα ἐφύεσθε ἐφύοντο