Paradigma: πείθω, überreden
(πείθω, πείσω, ἔπεισα, πέπεικα, πέπεισμαι, ἐπείσθην)

AKTIV
Präsens Indikativ πείθω πείθεις πείθει πείθομεν πείθετε πείθουσι	Präsens Konjunktiv πείθω πείθῃς πείθῃ πείθωμεν πείθητε πείθωσι	Präsens Optativ πείθοιμι πείθοις πείθοι πείθοιμεν πείθοιτε πείθοιεν	Präsens Infinitiv πείθειν	Präsens Partizipien πείθων πείθουσα πείθον	Präsens Imperativ πεῖθε πείθετε
Aorist Indikativ ἔπεισα ἔπεισας ἔπεισε ἐπείσαμεν ἐπείσατε ἔπεισαν	Aorist Konjunktiv πείσω πείσῃς πείσῃ πείσωμεν πείσητε πείσωσι	Aorist Optativ πείσαιμι πείσειας πείσειε πείσαιμεν πείσαιτε πείσειαν	Aorist Infinitiv πεῖσαι	Aorist Partizipien πείσας πείσασα πεῖσαν	Aorist Imperativ πεῖσον πείσατε
Futur Indikativ πείσω πείσεις πείσει πείσομεν πείσετε πείσουσι		Futur Optativ πείσοιμι πείσοις πείσοι πείσοιμεν πείσοιτε πείσοιεν	Futur Infinitiv πείσειν	Futur Partizipien πείσων πείσουσα πείσον	Imperfekt Indikativ ἔπειθον ἔπειθες ἔπειθε ἐπείθομεν ἐπείθετε ἔπειθον
Perfekt Indikativ πέπεικα πέπεικας πέπεικε πεπείκαμεν πεπείκατε πεπείκασι	Perfekt Konjunktiv πεπείκω πεπείκῃς πεπείκῃ πεπείκωμεν πεπείκητε πεπείκωσι	Perfekt Optativ πεπείκοιμι πεπείκοις πεπείκοι πεπείκοιμεν πεπείκοιτε πεπείκοιεν	Perfekt Infinitiv πεπεικέναι	Perfekt Partizipien πεπεικώς πεπεικυῖα πεπεικός	Plusquamperfekt Indikativ ἐπεπείκη ἐπεπείκης ἐπεπείκει ἐπεπείκεμεν ἐπεπείκετε ἐπεπείκεσαν
MEDIUM
Präsens Indikativ πείθομαι πείθει πείθεται πειθόμεθα πείθεσθε πείθονται	Präsens Konjunktiv πείθωμαι πείθῃ πείθηται πειθώμεθα πείθησθε πείθωνται	Präsens Optativ πειθοίμην πείθοιο πείθοιτο πειθοίμεθα πείθοισθε πείθοιντο	Präsens Infinitiv πείθεσθαι	Präsens Partizipien πειθόμενος πειθομένη πειθόμενον	Präsens Imperativ πείθου πείθεσθε
Aorist Indikativ ἐπεισάμην ἐπείσω ἐπείσατο ἐπεισάμεθα ἐπείσασθε ἐπείσαντο	Aorist Konjunktiv πείσωμαι πείσῃ πείσηται πεισώμεθα πείσησθε πείσωνται	Aorist Optativ πεισαίμην πείσαιο πείσαιτο πεισαίμεθα πείσαισθε πείσαιντο	Aorist Infinitiv πείσασθαι	Aorist Partizipien πεισάμενος πεισαμένη πεισάμενον	Aorist Imperativ πεῖσαι πείσασθε
Futur Indikativ πείσομαι πείσει πείσεται πεισόμεθα πείσεσθε πείσονται		Futur Optativ πεισοίμην πείσοιο πείσοιτο πεισοίμεθα πείσοισθε πείσοιντο	Futur Infinitiv πείσεσθαι	Futur Partizipien πεισόμενος πεισομένη πεισόμενον	Imperfekt Indikativ ἐπειθόμην ἐπείθου ἐπείθετο ἐπειθόμεθα ἐπείθεσθε ἐπείθοντο
Perfekt Indikativ πέπεισμαι πέπεισαι πέπεισται πεπείσμεθα πέπεισθε πεπεισμένοι εἰσί			Perfekt Infinitiv πεπεῖσθαι	Perfekt Partizipien πεπεισμένος πεπεισμένη πεπεισμένον	Plusquamperfekt Indikativ ἐπεπείσμην ἐπέπεισο ἐπέπειστο ἐπεπείσμεθα ἐπέπεισθε ἐπεπεισμένοι ἦσαν
PASSIV
Präsens Indikativ πείθομαι πείθει πείθεται πειθόμεθα πείθεσθε πείθονται	Präsens Konjunktiv πείθωμαι πείθῃ πείθηται πειθώμεθα πείθησθε πείθωνται	Präsens Optativ πειθοίμην πείθοιο πείθοιτο πειθοίμεθα πείθοισθε πείθοιντο	Präsens Infinitiv πείθεσθαι	Präsens Partizipien πειθόμενος πειθομένη πειθόμενον	Präsens Imperativ πείθου πείθεσθε
Aorist Indikativ ἐπείσθην ἐπείσθης ἐπείσθη ἐπείσθημεν ἐπείσθητε ἐπείσθησαν	Aorist Konjunktiv πεισθῶ πεισθῇς πεισθῇ πεισθῶμεν πεισθῆτε πεισθῶσι	Aorist Optativ πεισθείην πεισθείης πεισθείη πεισθεῖμεν πεισθεῖτε πεισθεῖεν	Aorist Infinitiv πεισθῆναι	Aorist Partizipien πεισθείς πεισθεῖσα πεισθέν	Aorist Imperativ πείσθητι πείσθητε
Futur Indikativ πεισθήσομαι πεισθήσει πεισθήσεται πεισθησόμεθα πεισθήσεσθε πεισθήσονται		Futur Optativ πεισθησοίμην πεισθήσοιο πεισθήσοιτο πεισθησοίμεθα πεισθήσοισθε πεισθήσοιντο	Futur Infinitiv πεισθήσεσθαι	Futur Partizipien πεισθησόμενος πεισθησομένη πεισθησόμενον	Imperfekt Indikativ ἐπειθόμην ἐπείθου ἐπείθετο ἐπειθόμεθα ἐπείθεσθε ἐπείθοντο
Perfekt Indikativ πέπεισμαι πέπεισαι πέπεισται πεπείσμεθα πέπεισθε πεπεισμένοι εἰσί			Perfekt Infinitiv πεπεῖσθαι	Perfekt Partizipien πεπεισμένος πεπεισμένη πεπεισμένον	Plusquamperfekt Indikativ ἐπεπείσμην ἐπέπεισο ἐπέπειστο ἐπεπείσμεθα ἐπέπεισθε ἐπεπεισμένοι ἦσαν