Paradigma: παύω, aufhören
(παύω, παύσω, ἔπαυσα, πέπαυκα, πέπαυμαι, ἐπαύσθην)

AKTIV
Präsens Indikativ παύω παύεις παύει παύομεν παύετε παύουσι	Präsens Konjunktiv παύω παύῃς παύῃ παύωμεν παύητε παύωσι	Präsens Optativ παύοιμι παύοις παύοι παύοιμεν παύοιτε παύοιεν	Präsens Infinitiv παύειν	Präsens Partizipien παύων παύουσα παῦον	Präsens Imperativ παῦε παύετε
Aorist Indikativ ἔπαυσα ἔπαυσας ἔπαυσε ἐπαύσαμεν ἐπαύσατε ἔπαυσαν	Aorist Konjunktiv παύσω παύσῃς παύσῃ παύσωμεν παύσητε παύσωσι	Aorist Optativ παύσαιμι παύσειας παύσειε παύσαιμεν παύσαιτε παύσειαν	Aorist Infinitiv παῦσαι	Aorist Partizipien παύσας παύσασα παῦσαν	Aorist Imperativ παῦσον παύσατε
Futur Indikativ παύσω παύσεις παύσει παύσομεν παύσετε παύσουσι		Futur Optativ παύσοιμι παύσοις παύσοι παύσοιμεν παύσοιτε παύσοιεν	Futur Infinitiv παύσειν	Futur Partizipien παύσων παύσουσα παῦσον	Imperfekt Indikativ ἔπαυον ἔπαυες ἔπαυε ἐπαύομεν ἐπαύετε ἔπαυον
Perfekt Indikativ πέπαυκα πέπαυκας πέπαυκε πεπαύκαμεν πεπαύκατε πεπαύκασι	Perfekt Konjunktiv πεπαύκω πεπαύκῃς πεπαύκῃ πεπαύκωμεν πεπαύκητε πεπαύκωσι	Perfekt Optativ πεπαύκοιμι πεπαύκοις πεπαύκοι πεπαύκοιμεν πεπαύκοιτε πεπαύκοιεν	Perfekt Infinitiv πεπαυκέναι	Perfekt Partizipien πεπαυκώς πεπαυκυῖα πεπαυκός	Plusquamperfekt Indikativ ἐπεπαύκη ἐπεπαύκης ἐπεπαύκει ἐπεπαύκεμεν ἐπεπαύκετε ἐπεπαύκεσαν
MEDIUM
Präsens Indikativ παύομαι παύει παύεται παυόμεθα παύεσθε παύονται	Präsens Konjunktiv παύωμαι παύῃ παύηται παυώμεθα παύησθε παύωνται	Präsens Optativ παυοίμην παύοιο παύοιτο παυοίμεθα παύοισθε παύοιντο	Präsens Infinitiv παύεσθαι	Präsens Partizipien παυόμενος παυομένη παυόμενον	Präsens Imperativ παύου παύεσθε
Aorist Indikativ ἐπαυσάμην ἐπαύσω ἐπαύσατο ἐπαυσάμεθα ἐπαύσασθε ἐπαύσαντο	Aorist Konjunktiv παύσωμαι παύσῃ παύσηται παυσώμεθα παύσησθε παύσωνται	Aorist Optativ παυσαίμην παύσαιο παύσαιτο παυσαίμεθα παύσαισθε παύσαιντο	Aorist Infinitiv παύσασθαι	Aorist Partizipien παυσάμενος παυσαμένη παυσάμενον	Aorist Imperativ παῦσαι παύσασθε
Futur Indikativ παύσομαι παύσει παύσεται παυσόμεθα παύσεσθε παύσονται		Futur Optativ παυσοίμην παύσοιο παύσοιτο παυσοίμεθα παύσοισθε παύσοιντο	Futur Infinitiv παύσεσθαι	Futur Partizipien παυσόμενος παυσομένη παυσόμενον	Imperfekt Indikativ ἐπαυόμην ἐπαύου ἐπαύετο ἐπαυόμεθα ἐπαύεσθε ἐπαύοντο
Perfekt Indikativ πέπαυμαι πέπαυσαι πέπαυται πεπαύμεθα πέπαυσθε πέπαυνται			Perfekt Infinitiv πεπαῦσθαι	Perfekt Partizipien πεπαυμένος πεπαυμένη πεπαυμένον	Plusquamperfekt Indikativ ἐπεπαύμην ἐπέπαυσο ἐπέπαυτο ἐπεπαύμεθα ἐπέπαυσθε ἐπέπαυντο
PASSIV
Präsens Indikativ παύομαι παύει παύεται παυόμεθα παύεσθε παύονται	Präsens Konjunktiv παύωμαι παύῃ παύηται παυώμεθα παύησθε παύωνται	Präsens Optativ παυοίμην παύοιο παύοιτο παυοίμεθα παύοισθε παύοιντο	Präsens Infinitiv παύεσθαι	Präsens Partizipien παυόμενος παυομένη παυόμενον	Präsens Imperativ παύου παύεσθε
Aorist Indikativ ἐπαύσθην ἐπαύσθης ἐπαύσθη ἐπαύσθημεν ἐπαύσθητε ἐπαύσθησαν	Aorist Konjunktiv παυσθῶ παυσθῇς παυσθῇ παυσθῶμεν παυσθῆτε παυσθῶσι	Aorist Optativ παυσθείην παυσθείης παυσθείη παυσθεῖμεν παυσθεῖτε παυσθεῖεν	Aorist Infinitiv παυσθῆναι	Aorist Partizipien παυσθείς παυσθεῖσα παυσθέν	Aorist Imperativ παύσθητι παύσθητε
Futur Indikativ παυσθήσομαι παυσθήσει παυσθήσεται παυσθησόμεθα παυσθήσεσθε παυσθήσονται		Futur Optativ παυσθησοίμην παυσθήσοιο παυσθήσοιτο παυσθησοίμεθα παυσθήσοισθε παυσθήσοιντο	Futur Infinitiv παυσθήσεσθαι	Futur Partizipien παυσθησόμενος παυσθησομένη παυσθησόμενον	Imperfekt Indikativ ἐπαυόμην ἐπαύου ἐπαύετο ἐπαυόμεθα ἐπαύεσθε ἐπαύοντο
Perfekt Indikativ πέπαυμαι πέπαυσαι πέπαυται πεπαύμεθα πέπαυσθε πέπαυνται			Perfekt Infinitiv πεπαῦσθαι	Perfekt Partizipien πεπαυμένος πεπαυμένη πεπαυμένον	Plusquamperfekt Indikativ ἐπεπαύμην ἐπέπαυσο ἐπέπαυτο ἐπεπαύμεθα ἐπέπαυσθε ἐπέπαυντο