Paradigma: λύω, lösen
(λύω, λύσω, ἔλυσα, λέλυκα, λέλυμαι, ἐλύθην)

AKTIV
Präsens Indikativ λύω λύεις λύει λύομεν λύετε λύουσι	Präsens Konjunktiv λύω λύῃς λύῃ λύωμεν λύητε λύωσι	Präsens Optativ λύοιμι λύοις λύοι λύοιμεν λύοιτε λύοιεν	Präsens Infinitiv λύειν	Präsens Partizipien λύων λύουσα λῦον	Präsens Imperativ λῦε λύετε
Aorist Indikativ ἔλυσα ἔλυσας ἔλυσε ἐλύσαμεν ἐλύσατε ἔλυσαν	Aorist Konjunktiv λύσω λύσῃς λύσῃ λύσωμεν λύσητε λύσωσι	Aorist Optativ λύσαιμι λύσειας λύσειε λύσαιμεν λύσαιτε λύσειαν	Aorist Infinitiv λῦσαι	Aorist Partizipien λύσας λύσασα λῦσαν	Aorist Imperativ λῦσον λύσατε
Futur Indikativ λύσω λύσεις λύσει λύσομεν λύσετε λύσουσι		Futur Optativ λύσοιμι λύσοις λύσοι λύσοιμεν λύσοιτε λύσοιεν	Futur Infinitiv λύσειν	Futur Partizipien λύσων λύσουσα λῦσον	Imperfekt Indikativ ἔλυον ἔλυες ἔλυε ἐλύομεν ἐλύετε ἔλυον
Perfekt Indikativ λέλυκα λέλυκας λέλυκε λελύκαμεν λελύκατε λελύκασι	Perfekt Konjunktiv λελύκω λελύκῃς λελύκῃ λελύκωμεν λελύκητε λελύκωσι	Perfekt Optativ λελύκοιμι λελύκοις λελύκοι λελύκοιμεν λελύκοιτε λελύκοιεν	Perfekt Infinitiv λελυκέναι	Perfekt Partizipien λελυκώς λελυκυῖα λελυκός	Plusquamperfekt Indikativ ἐλελύκη ἐλελύκης ἐλελύκει ἐλελύκεμεν ἐλελύκετε ἐλελύκεσαν
MEDIUM
Präsens Indikativ λύομαι λύει λύεται λυόμεθα λύεσθε λύονται	Präsens Konjunktiv λύωμαι λύῃ λύηται λυώμεθα λύησθε λύωνται	Präsens Optativ λυοίμην λύοιο λύοιτο λυοίμεθα λύοισθε λύοιντο	Präsens Infinitiv λύεσθαι	Präsens Partizipien λυόμενος λυομένη λυόμενον	Präsens Imperativ λύου λύεσθε
Aorist Indikativ ἐλυσάμην ἐλύσω ἐλύσατο ἐλυσάμεθα ἐλύσασθε ἐλύσαντο	Aorist Konjunktiv λύσωμαι λύσῃ λύσηται λυσώμεθα λύσησθε λύσωνται	Aorist Optativ λυσαίμην λύσαιο λύσαιτο λυσαίμεθα λύσαισθε λύσαιντο	Aorist Infinitiv λύσασθαι	Aorist Partizipien λυσάμενος λυσαμένη λυσάμενον	Aorist Imperativ λῦσαι λύσασθε
Futur Indikativ λύσομαι λύσει λύσεται λυσόμεθα λύσεσθε λύσονται		Futur Optativ λυσοίμην λύσοιο λύσοιτο λυσοίμεθα λύσοισθε λύσοιντο	Futur Infinitiv λύσεσθαι	Futur Partizipien λυσόμενος λυσομένη λυσόμενον	Imperfekt Indikativ ἐλυόμην ἐλύου ἐλύετο ἐλυόμεθα ἐλύεσθε ἐλύοντο
Perfekt Indikativ λέλυμαι λέλυσαι λέλυται λελύμεθα λέλυσθε λέλυνται			Perfekt Infinitiv λελύσθαι	Perfekt Partizipien λελυμένος λελυμένη λελυμένον	Plusquamperfekt Indikativ ἐλελύμην ἐλέλυσο ἐλέλυτο ἐλελύμεθα ἐλέλυσθε ἐλέλυντο
PASSIV
Präsens Indikativ λύομαι λύει λύεται λυόμεθα λύεσθε λύονται	Präsens Konjunktiv λύωμαι λύῃ λύηται λυώμεθα λύησθε λύωνται	Präsens Optativ λυοίμην λύοιο λύοιτο λυοίμεθα λύοισθε λύοιντο	Präsens Infinitiv λύεσθαι	Präsens Partizipien λυόμενος λυομένη λυόμενον	Präsens Imperativ λύου λύεσθε
Aorist Indikativ ἐλύθην ἐλύθης ἐλύθη ἐλύθημεν ἐλύθητε ἐλύθησαν	Aorist Konjunktiv λυθῶ λυθῇς λυθῇ λυθῶμεν λυθῆτε λυθῶσι	Aorist Optativ λυθείην λυθείης λυθείη λυθεῖμεν λυθεῖτε λυθεῖεν	Aorist Infinitiv λυθῆναι	Aorist Partizipien λυθείς λυθεῖσα λυθέν	Aorist Imperativ λύθητι λύθητε
Futur Indikativ λυθήσομαι λυθήσει λυθήσεται λυθησόμεθα λυθήσεσθε λυθήσονται		Futur Optativ λυθησοίμην λυθήσοιο λυθήσοιτο λυθησοίμεθα λυθήσοισθε λυθήσοιντο	Futur Infinitiv λυθήσεσθαι	Futur Partizipien λυθησόμενος λυθησομένη λυθησόμενον	Imperfekt Indikativ ἐλυόμην ἐλύου ἐλύετο ἐλυόμεθα ἐλύεσθε ἐλύοντο
Perfekt Indikativ λέλυμαι λέλυσαι λέλυται λελύμεθα λέλυσθε λέλυνται			Perfekt Infinitiv λελύσθαι	Perfekt Partizipien λελυμένος λελυμένη λελυμένον	Plusquamperfekt Indikativ ἐλελύμην ἐλέλυσο ἐλέλυτο ἐλελύμεθα ἐλέλυσθε ἐλέλυντο