Paradigma: κτείνω, töten
(κτείνω, κτενέω, ἔκτεινα, έκτονα, -, -)

AKTIV
Präsens Indikativ κτείνω κτείνεις κτείνει κτείνομεν κτείνετε κτείνουσι	Präsens Konjunktiv κτείνω κτείνῃς κτείνῃ κτείνωμεν κτείνητε κτείνωσι	Präsens Optativ κτείνοιμι κτείνοις κτείνοι κτείνοιμεν κτείνοιτε κτείνοιεν	Präsens Infinitiv κτείνειν	Präsens Partizipien κτείνων κτείνουσα κτείνον	Präsens Imperativ κτεῖνε κτείνετε
Aorist Indikativ ἔκτεινα ἔκτεινας ἔκτεινε ἐκτείναμεν ἐκτείνατε ἔκτειναν	Aorist Konjunktiv κτείνω κτείνῃς κτείνῃ κτείνωμεν κτείνητε κτείνωσι	Aorist Optativ κτείναιμι κτείνειας κτείνειε κτείναιμεν κτείναιτε κτείνειαν	Aorist Infinitiv κτεῖναι	Aorist Partizipien κτείνας κτείνασα κτεῖναν	Aorist Imperativ κτεῖνον κτείνατε
Futur Indikativ κτενῶ κτενεῖς κτενεῖ κτενοῦμεν κτενεῖτε κτενοῦσι		Futur Optativ κτενοῖμι κτενοῖς κτενοῖ κτενοῖμεν κτενοῖτε κτενοῖεν	Futur Infinitiv κτενεῖν	Futur Partizipien κτενῶν κτενοῦσα κτενοῦν	Imperfekt Indikativ ἔκτεινον ἔκτεινες ἔκτεινε ἐκτείνομεν ἐκτείνετε ἔκτεινον
Perfekt Indikativ έκτονα έκτονας έκτονε εκτόναμεν εκτόνατε εκτόνασι	Perfekt Konjunktiv εκτόνω εκτόνῃς εκτόνῃ εκτόνωμεν εκτόνητε εκτόνωσι	Perfekt Optativ εκτόνοιμι εκτόνοις εκτόνοι εκτόνοιμεν εκτόνοιτε εκτόνοιεν	Perfekt Infinitiv εκτονέναι	Perfekt Partizipien εκτονώς εκτονυῖα εκτονός	Plusquamperfekt Indikativ εκτόνη εκτόνης εκτόνει εκτόνεμεν εκτόνετε εκτόνεσαν
MEDIUM
Präsens Indikativ κτείνομαι κτείνει κτείνεται κτεινόμεθα κτείνεσθε κτείνονται	Präsens Konjunktiv κτείνωμαι κτείνῃ κτείνηται κτεινώμεθα κτείνησθε κτείνωνται	Präsens Optativ κτεινοίμην κτείνοιο κτείνοιτο κτεινοίμεθα κτείνοισθε κτείνοιντο	Präsens Infinitiv κτείνεσθαι	Präsens Partizipien κτεινόμενος κτεινομένη κτεινόμενον	Präsens Imperativ κτείνου κτείνεσθε
Aorist Indikativ ἐκτεινάμην ἐκτείνω ἐκτείνατο ἐκτεινάμεθα ἐκτείνασθε ἐκτείναντο	Aorist Konjunktiv κτείνωμαι κτείνῃ κτείνηται κτεινώμεθα κτείνησθε κτείνωνται	Aorist Optativ κτειναίμην κτείναιο κτείναιτο κτειναίμεθα κτείναισθε κτείναιντο	Aorist Infinitiv κτείνασθαι	Aorist Partizipien κτεινάμενος κτειναμένη κτεινάμενον	Aorist Imperativ κτεῖναι κτείνασθε
Futur Indikativ κτενοῦμαι κτενεῖ κτενεῖται κτενοῦμεθα κτενεῖσθε κτενοῦνται		Futur Optativ κτενοίμην κτενοῖο κτενοῖτο κτενοίμεθα κτενοῖσθε κτενοῖντο	Futur Infinitiv κτενεῖσθαι	Futur Partizipien κτενούμενος κτενουμένη κτενούμενον	Imperfekt Indikativ ἐκτεινόμην ἐκτείνου ἐκτείνετο ἐκτεινόμεθα ἐκτείνεσθε ἐκτείνοντο
PASSIV
Präsens Indikativ κτείνομαι κτείνει κτείνεται κτεινόμεθα κτείνεσθε κτείνονται	Präsens Konjunktiv κτείνωμαι κτείνῃ κτείνηται κτεινώμεθα κτείνησθε κτείνωνται	Präsens Optativ κτεινοίμην κτείνοιο κτείνοιτο κτεινοίμεθα κτείνοισθε κτείνοιντο	Präsens Infinitiv κτείνεσθαι	Präsens Partizipien κτεινόμενος κτεινομένη κτεινόμενον	Präsens Imperativ κτείνου κτείνεσθε
					Imperfekt Indikativ ἐκτεινόμην ἐκτείνου ἐκτείνετο ἐκτεινόμεθα ἐκτείνεσθε ἐκτείνοντο