Paradigma: κρίνω, urteilen
(κρίνω, κρινέω, ἔκρινα, κέκρικα, κέκριμαι, ἐκρίθην)

AKTIV
Präsens Indikativ κρίνω κρίνεις κρίνει κρίνομεν κρίνετε κρίνουσι	Präsens Konjunktiv κρίνω κρίνῃς κρίνῃ κρίνωμεν κρίνητε κρίνωσι	Präsens Optativ κρίνοιμι κρίνοις κρίνοι κρίνοιμεν κρίνοιτε κρίνοιεν	Präsens Infinitiv κρίνειν	Präsens Partizipien κρίνων κρίνουσα κρίνον	Präsens Imperativ κρίνε κρίνετε
Aorist Indikativ ἔκρινα ἔκρινας ἔκρινε ἐκρίναμεν ἐκρίνατε ἔκριναν	Aorist Konjunktiv κρίνω κρίνῃς κρίνῃ κρίνωμεν κρίνητε κρίνωσι	Aorist Optativ κρίναιμι κρίνειας κρίνειε κρίναιμεν κρίναιτε κρίνειαν	Aorist Infinitiv κρίναι	Aorist Partizipien κρίνας κρίνασα κρίναν	Aorist Imperativ κρίνον κρίνατε
Futur Indikativ κρινῶ κρινεῖς κρινεῖ κρινοῦμεν κρινεῖτε κρινοῦσι		Futur Optativ κρινοῖμι κρινοῖς κρινοῖ κρινοῖμεν κρινοῖτε κρινοῖεν	Futur Infinitiv κρινεῖν	Futur Partizipien κρινῶν κρινοῦσα κρινοῦν	Imperfekt Indikativ ἔκρινον ἔκρινες ἔκρινε ἐκρίνομεν ἐκρίνετε ἔκρινον
Perfekt Indikativ κέκρικα κέκρικας κέκρικε κεκρίκαμεν κεκρίκατε κεκρίκασι	Perfekt Konjunktiv κεκρίκω κεκρίκῃς κεκρίκῃ κεκρίκωμεν κεκρίκητε κεκρίκωσι	Perfekt Optativ κεκρίκοιμι κεκρίκοις κεκρίκοι κεκρίκοιμεν κεκρίκοιτε κεκρίκοιεν	Perfekt Infinitiv κεκρικέναι	Perfekt Partizipien κεκρικώς κεκρικυῖα κεκρικός	Plusquamperfekt Indikativ ἐκεκρίκη ἐκεκρίκης ἐκεκρίκει ἐκεκρίκεμεν ἐκεκρίκετε ἐκεκρίκεσαν
MEDIUM
Präsens Indikativ κρίνομαι κρίνει κρίνεται κρινόμεθα κρίνεσθε κρίνονται	Präsens Konjunktiv κρίνωμαι κρίνῃ κρίνηται κρινώμεθα κρίνησθε κρίνωνται	Präsens Optativ κρινοίμην κρίνοιο κρίνοιτο κρινοίμεθα κρίνοισθε κρίνοιντο	Präsens Infinitiv κρίνεσθαι	Präsens Partizipien κρινόμενος κρινομένη κρινόμενον	Präsens Imperativ κρίνου κρίνεσθε
Aorist Indikativ ἐκρινάμην ἐκρίνω ἐκρίνατο ἐκρινάμεθα ἐκρίνασθε ἐκρίναντο	Aorist Konjunktiv κρίνωμαι κρίνῃ κρίνηται κρινώμεθα κρίνησθε κρίνωνται	Aorist Optativ κριναίμην κρίναιο κρίναιτο κριναίμεθα κρίναισθε κρίναιντο	Aorist Infinitiv κρίνασθαι	Aorist Partizipien κρινάμενος κριναμένη κρινάμενον	Aorist Imperativ κρίναι κρίνασθε
Futur Indikativ κρινοῦμαι κρινεῖ κρινεῖται κρινοῦμεθα κρινεῖσθε κρινοῦνται		Futur Optativ κρινοίμην κρινοῖο κρινοῖτο κρινοίμεθα κρινοῖσθε κρινοῖντο	Futur Infinitiv κρινεῖσθαι	Futur Partizipien κρινούμενος κρινουμένη κρινούμενον	Imperfekt Indikativ ἐκρινόμην ἐκρίνου ἐκρίνετο ἐκρινόμεθα ἐκρίνεσθε ἐκρίνοντο
Perfekt Indikativ κέκριμαι κέκρισαι κέκριται κεκρίμεθα κέκρισθε κέκρινται			Perfekt Infinitiv κεκρίσθαι	Perfekt Partizipien κεκριμένος κεκριμένη κεκριμένον	Plusquamperfekt Indikativ ἐκεκρίμην ἐκέκρισο ἐκέκριτο ἐκεκρίμεθα ἐκέκρισθε ἐκέκριντο
PASSIV
Präsens Indikativ κρίνομαι κρίνει κρίνεται κρινόμεθα κρίνεσθε κρίνονται	Präsens Konjunktiv κρίνωμαι κρίνῃ κρίνηται κρινώμεθα κρίνησθε κρίνωνται	Präsens Optativ κρινοίμην κρίνοιο κρίνοιτο κρινοίμεθα κρίνοισθε κρίνοιντο	Präsens Infinitiv κρίνεσθαι	Präsens Partizipien κρινόμενος κρινομένη κρινόμενον	Präsens Imperativ κρίνου κρίνεσθε
Aorist Indikativ ἐκρίθην ἐκρίθης ἐκρίθη ἐκρίθημεν ἐκρίθητε ἐκρίθησαν	Aorist Konjunktiv κριθῶ κριθῇς κριθῇ κριθῶμεν κριθῆτε κριθῶσι	Aorist Optativ κριθείην κριθείης κριθείη κριθεῖμεν κριθεῖτε κριθεῖεν	Aorist Infinitiv κριθῆναι	Aorist Partizipien κριθείς κριθεῖσα κριθέν	Aorist Imperativ κρίθητι κρίθητε
Futur Indikativ κριθήσομαι κριθήσει κριθήσεται κριθησόμεθα κριθήσεσθε κριθήσονται		Futur Optativ κριθησοίμην κριθήσοιο κριθήσοιτο κριθησοίμεθα κριθήσοισθε κριθήσοιντο	Futur Infinitiv κριθήσεσθαι	Futur Partizipien κριθησόμενος κριθησομένη κριθησόμενον	Imperfekt Indikativ ἐκρινόμην ἐκρίνου ἐκρίνετο ἐκρινόμεθα ἐκρίνεσθε ἐκρίνοντο
Perfekt Indikativ κέκριμαι κέκρισαι κέκριται κεκρίμεθα κέκρισθε κέκρινται			Perfekt Infinitiv κεκρίσθαι	Perfekt Partizipien κεκριμένος κεκριμένη κεκριμένον	Plusquamperfekt Indikativ ἐκεκρίμην ἐκέκρισο ἐκέκριτο ἐκεκρίμεθα ἐκέκρισθε ἐκέκριντο