Paradigma: δύναμαι, können
(δύναμαι, δυνήσομαι, -, -, δεδύνημαι, ἐδυνήθην)

MEDIUM
Präsens Indikativ δύναμαι δύνασαι δύναται δυνάμεθα δύνασθε δύνανται	Präsens Konjunktiv δύνωμαι δύνῃ δύνηται δυνώμεθα δύνησθε δύνωνται	Präsens Optativ δυναίμην δύναιο δύναιτο δυναίμεθα δύναισθε δύναιντο	Präsens Infinitiv δύνασθαι	Präsens Partizipien δυνάμενος δυναμένη δυνάμενον	Präsens Imperativ δύνασο δύνασθε
Futur Indikativ δυνήσομαι δυνήσει δυνήσεται δυνησόμεθα δυνήσεσθε δυνήσονται		Futur Optativ δυνησοίμην δυνήσοιο δυνήσοιτο δυνησοίμεθα δυνήσοισθε δυνήσοιντο	Futur Infinitiv δυνήσεσθαι	Futur Partizipien δυνησόμενος δυνησομένη δυνησόμενον	Imperfekt Indikativ ἐδυνάμην ἐδύνασο ἐδύνατο ἐδυνάμεθα ἐδύνασθε ἐδύναντο
Perfekt Indikativ δεδύνημαι δεδύνησαι δεδύνηται δεδυνήμεθα δεδύνησθε δεδύνηνται			Perfekt Infinitiv δεδυνῆσθαι	Perfekt Partizipien δεδυνημένος δεδυνημένη δεδυνημένον	Plusquamperfekt Indikativ ἐδεδυνήμην ἐδεδύνησο ἐδεδύνητο ἐδεδυνήμεθα ἐδεδύνησθε ἐδεδύνηντο
PASSIV
Aorist Indikativ ἐδυνήθην ἐδυνήθης ἐδυνήθη ἐδυνήθημεν ἐδυνήθητε ἐδυνήθησαν	Aorist Konjunktiv δυνηθῶ δυνηθῇς δυνηθῇ δυνηθῶμεν δυνηθῆτε δυνηθῶσι	Aorist Optativ δυνηθείην δυνηθείης δυνηθείη δυνηθεῖμεν δυνηθεῖτε δυνηθεῖεν	Aorist Infinitiv δυνηθῆναι	Aorist Partizipien δυνηθείς δυνηθεῖσα δυνηθέν	Aorist Imperativ δυνήθητι δυνήθητε
Futur Indikativ δυνηθήσομαι δυνηθήσει δυνηθήσεται δυνηθησόμεθα δυνηθήσεσθε δυνηθήσονται		Futur Optativ δυνηθησοίμην δυνηθήσοιο δυνηθήσοιτο δυνηθησοίμεθα δυνηθήσοισθε δυνηθήσοιντο	Futur Infinitiv δυνηθήσεσθαι	Futur Partizipien δυνηθησόμενος δυνηθησομένη δυνηθησόμενον