Paradigma: γιγνώσκω, erkennen
(γιγνώσκω, γνώσομαι, ἔγνων, ἔγνωκα, ἔγνωσμαι, ἐγνώσθην)

AKTIV
Präsens Indikativ γιγνώσκω γιγνώσκεις γιγνώσκει γιγνώσκομεν γιγνώσκετε γιγνώσκουσι	Präsens Konjunktiv γιγνώσκω γιγνώσκῃς γιγνώσκῃ γιγνώσκωμεν γιγνώσκητε γιγνώσκωσι	Präsens Optativ γιγνώσκοιμι γιγνώσκοις γιγνώσκοι γιγνώσκοιμεν γιγνώσκοιτε γιγνώσκοιεν	Präsens Infinitiv γιγνώσκειν	Präsens Partizipien γιγνώσκων γιγνώσκουσα γιγνώσκον	Präsens Imperativ γίγνωσκε γιγνώσκετε
Aorist Indikativ ἔγνων ἔγνως ἔγνω ἔγνωμεν ἔγνωτε ἔγνωσαν	Aorist Konjunktiv γνῶ γνῷς γνῷ γνῶμεν γνῶτε γνῶσι	Aorist Optativ γνοίην γνοίης γνοίη γνοῖμεν γνοῖτε γνοῖεν	Aorist Infinitiv γνῶναι	Aorist Partizipien γνούς γνοῦσα γνόν	Aorist Imperativ γνῶθι γνῶτε
					Imperfekt Indikativ ἐγίγνωσκον ἐγίγνωσκες ἐγίγνωσκε ἐγιγνώσκομεν ἐγιγνώσκετε ἐγίγνωσκον
Perfekt Indikativ ἔγνωκα ἔγνωκας ἔγνωκε ἐγνώκαμεν ἐγνώκατε ἐγνώκασι	Perfekt Konjunktiv ἐγνώκω ἐγνώκῃς ἐγνώκῃ ἐγνώκωμεν ἐγνώκητε ἐγνώκωσι	Perfekt Optativ ἐγνώκοιμι ἐγνώκοις ἐγνώκοι ἐγνώκοιμεν ἐγνώκοιτε ἐγνώκοιεν	Perfekt Infinitiv ἐγνωκέναι	Perfekt Partizipien ἐγνωκώς ἐγνωκυῖα ἐγνωκός	Plusquamperfekt Indikativ ἠγνώκη ἠγνώκης ἠγνώκει ἠγνώκεμεν ἠγνώκετε ἠγνώκεσαν
MEDIUM
Präsens Indikativ γιγνώσκομαι γιγνώσκει γιγνώσκεται γιγνωσκόμεθα γιγνώσκεσθε γιγνώσκονται	Präsens Konjunktiv γιγνώσκωμαι γιγνώσκῃ γιγνώσκηται γιγνωσκώμεθα γιγνώσκησθε γιγνώσκωνται	Präsens Optativ γιγνωσκοίμην γιγνώσκοιο γιγνώσκοιτο γιγνωσκοίμεθα γιγνώσκοισθε γιγνώσκοιντο	Präsens Infinitiv γιγνώσκεσθαι	Präsens Partizipien γιγνωσκόμενος γιγνωσκομένη γιγνωσκόμενον	Präsens Imperativ γιγνώσκου γιγνώσκεσθε
Aorist Indikativ ἔγνων ἔγνως ἔγνω ἔγνωμεν ἔγνωτε ἔγνωσαν	Aorist Konjunktiv γνῶ γνῷς γνῷ γνῶμεν γνῶτε γνῶσι	Aorist Optativ γνοίην γνοίης γνοίη γνοῖμεν γνοῖτε γνοῖεν	Aorist Infinitiv γνῶναι	Aorist Partizipien γνούς γνοῦσα γνόν	Aorist Imperativ γνῶθι γνῶτε
Futur Indikativ γνώσομαι γνώσει γνώσεται γνωσόμεθα γνώσεσθε γνώσονται		Futur Optativ γνωσοίμην γνώσοιο γνώσοιτο γνωσοίμεθα γνώσοισθε γνώσοιντο	Futur Infinitiv γνώσεσθαι	Futur Partizipien γνωσόμενος γνωσομένη γνωσόμενον	Imperfekt Indikativ ἐγιγνωσκόμην ἐγιγνώσκου ἐγιγνώσκετο ἐγιγνωσκόμεθα ἐγιγνώσκεσθε ἐγιγνώσκοντο
Perfekt Indikativ ἔγνωσμαι ἔγνωσαι ἔγνωσται ἐγνώσμεθα ἔγνωσθε ἐγνωσμένοι εἰσί			Perfekt Infinitiv ἐγνῶσθαι	Perfekt Partizipien ἐγνωσμένος ἐγνωσμένη ἐγνωσμένον	Plusquamperfekt Indikativ ἠγνώσμην ἤγνωσο ἤγνωστο ἠγνώσμεθα ἤγνωσθε ἠγνωσμένοι ἦσαν
PASSIV
Präsens Indikativ γιγνώσκομαι γιγνώσκει γιγνώσκεται γιγνωσκόμεθα γιγνώσκεσθε γιγνώσκονται	Präsens Konjunktiv γιγνώσκωμαι γιγνώσκῃ γιγνώσκηται γιγνωσκώμεθα γιγνώσκησθε γιγνώσκωνται	Präsens Optativ γιγνωσκοίμην γιγνώσκοιο γιγνώσκοιτο γιγνωσκοίμεθα γιγνώσκοισθε γιγνώσκοιντο	Präsens Infinitiv γιγνώσκεσθαι	Präsens Partizipien γιγνωσκόμενος γιγνωσκομένη γιγνωσκόμενον	Präsens Imperativ γιγνώσκου γιγνώσκεσθε
Aorist Indikativ ἐγνώσθην ἐγνώσθης ἐγνώσθη ἐγνώσθημεν ἐγνώσθητε ἐγνώσθησαν	Aorist Konjunktiv γνωσθῶ γνωσθῇς γνωσθῇ γνωσθῶμεν γνωσθῆτε γνωσθῶσι	Aorist Optativ γνωσθείην γνωσθείης γνωσθείη γνωσθεῖμεν γνωσθεῖτε γνωσθεῖεν	Aorist Infinitiv γνωσθῆναι	Aorist Partizipien γνωσθείς γνωσθεῖσα γνωσθέν	Aorist Imperativ γνώσθητι γνώσθητε
Futur Indikativ γνωσθήσομαι γνωσθήσει γνωσθήσεται γνωσθησόμεθα γνωσθήσεσθε γνωσθήσονται		Futur Optativ γνωσθησοίμην γνωσθήσοιο γνωσθήσοιτο γνωσθησοίμεθα γνωσθήσοισθε γνωσθήσοιντο	Futur Infinitiv γνωσθήσεσθαι	Futur Partizipien γνωσθησόμενος γνωσθησομένη γνωσθησόμενον	Imperfekt Indikativ ἐγιγνωσκόμην ἐγιγνώσκου ἐγιγνώσκετο ἐγιγνωσκόμεθα ἐγιγνώσκεσθε ἐγιγνώσκοντο
Perfekt Indikativ ἔγνωσμαι ἔγνωσαι ἔγνωσται ἐγνώσμεθα ἔγνωσθε ἐγνωσμένοι εἰσί			Perfekt Infinitiv ἐγνῶσθαι	Perfekt Partizipien ἐγνωσμένος ἐγνωσμένη ἐγνωσμένον	Plusquamperfekt Indikativ ἠγνώσμην ἤγνωσο ἤγνωστο ἠγνώσμεθα ἤγνωσθε ἠγνωσμένοι ἦσαν