Σφίγξ Klassische Grammatikübung  

Paradigma: βούλομαι, wollen
(βούλομαι, βουλήσομαι, -, -, βεβούλημαι, ἐβουλήθην)

MEDIUM
Präsens
Indikativ

βούλομαι
βούλει
βούλεται
βουλόμεθα
βούλεσθε
βούλονται

Präsens
Konjunktiv

βούλωμαι
βούλῃ
βούληται
βουλώμεθα
βούλησθε
βούλωνται

Präsens
Optativ

βουλοίμην
βούλοιο
βούλοιτο
βουλοίμεθα
βούλοισθε
βούλοιντο

Präsens
Infinitiv

βούλεσθαι

Präsens
Partizipien

βουλόμενος
βουλομένη
βουλόμενον

Präsens
Imperativ

βούλου
βούλεσθε




Futur
Indikativ

βουλήσομαι
βουλήσει
βουλήσεται
βουλησόμεθα
βουλήσεσθε
βουλήσονται

Futur
Optativ

βουλησοίμην
βουλήσοιο
βουλήσοιτο
βουλησοίμεθα
βουλήσοισθε
βουλήσοιντο

Futur
Infinitiv

βουλήσεσθαι

Futur
Partizipien

βουλησόμενος
βουλησομένη
βουλησόμενον

Imperfekt
Indikativ

ἐβουλόμην
ἐβούλου
ἐβούλετο
ἐβουλόμεθα
ἐβούλεσθε
ἐβούλοντο

Perfekt
Indikativ

βεβούλημαι
βεβούλησαι
βεβούληται
βεβουλήμεθα
βεβούλησθε
βεβούληνται

Perfekt
Infinitiv

βεβουλῆσθαι

Perfekt
Partizipien

βεβουλημένος
βεβουλημένη
βεβουλημένον

Plusquamperfekt
Indikativ

ἐβεβουλήμην
ἐβεβούλησο
ἐβεβούλητο
ἐβεβουλήμεθα
ἐβεβούλησθε
ἐβεβούληντο

PASSIV
Aorist
Indikativ

ἐβουλήθην
ἐβουλήθης
ἐβουλήθη
ἐβουλήθημεν
ἐβουλήθητε
ἐβουλήθησαν

Aorist
Konjunktiv

βουληθῶ
βουληθῇς
βουληθῇ
βουληθῶμεν
βουληθῆτε
βουληθῶσι

Aorist
Optativ

βουληθείην
βουληθείης
βουληθείη
βουληθεῖμεν
βουληθεῖτε
βουληθεῖεν

Aorist
Infinitiv

βουληθῆναι

Aorist
Partizipien

βουληθείς
βουληθεῖσα
βουληθέν

Aorist
Imperativ

βουλήθητι
βουλήθητε




Futur
Indikativ

βουληθήσομαι
βουληθήσει
βουληθήσεται
βουληθησόμεθα
βουληθήσεσθε
βουληθήσονται

Futur
Optativ

βουληθησοίμην
βουληθήσοιο
βουληθήσοιτο
βουληθησοίμεθα
βουληθήσοισθε
βουληθήσοιντο

Futur
Infinitiv

βουληθήσεσθαι

Futur
Partizipien

βουληθησόμενος
βουληθησομένη
βουληθησόμενον