Paradigma: αἰσχύνω, entehren
(αἰσχύνω, αἰσχυνέω, ᾔσχυνα, -, -, ᾐσχύνθην)

AKTIV
Präsens Indikativ αἰσχύνω αἰσχύνεις αἰσχύνει αἰσχύνομεν αἰσχύνετε αἰσχύνουσι	Präsens Konjunktiv αἰσχύνω αἰσχύνῃς αἰσχύνῃ αἰσχύνωμεν αἰσχύνητε αἰσχύνωσι	Präsens Optativ αἰσχύνοιμι αἰσχύνοις αἰσχύνοι αἰσχύνοιμεν αἰσχύνοιτε αἰσχύνοιεν	Präsens Infinitiv αἰσχύνειν	Präsens Partizipien αἰσχύνων αἰσχύνουσα αἰσχύνον	Präsens Imperativ αἴσχυνε αἰσχύνετε
Aorist Indikativ ᾔσχυνα ᾔσχυνας ᾔσχυνε ᾐσχύναμεν ᾐσχύνατε ᾔσχυναν	Aorist Konjunktiv αἰσχύνω αἰσχύνῃς αἰσχύνῃ αἰσχύνωμεν αἰσχύνητε αἰσχύνωσι	Aorist Optativ αἰσχύναιμι αἰσχύνειας αἰσχύνειε αἰσχύναιμεν αἰσχύναιτε αἰσχύνειαν	Aorist Infinitiv αἰσχύναι	Aorist Partizipien αἰσχύνας αἰσχύνασα αἰσχύναν	Aorist Imperativ αἴσχυνον αἰσχύνατε
Futur Indikativ αἰσχυνῶ αἰσχυνεῖς αἰσχυνεῖ αἰσχυνοῦμεν αἰσχυνεῖτε αἰσχυνοῦσι		Futur Optativ αἰσχυνοῖμι αἰσχυνοῖς αἰσχυνοῖ αἰσχυνοῖμεν αἰσχυνοῖτε αἰσχυνοῖεν	Futur Infinitiv αἰσχυνεῖν	Futur Partizipien αἰσχυνῶν αἰσχυνοῦσα αἰσχυνοῦν	Imperfekt Indikativ ᾔσχυνον ᾔσχυνες ᾔσχυνε ᾐσχύνομεν ᾐσχύνετε ᾔσχυνον
MEDIUM
Präsens Indikativ αἰσχύνομαι αἰσχύνει αἰσχύνεται αἰσχυνόμεθα αἰσχύνεσθε αἰσχύνονται	Präsens Konjunktiv αἰσχύνωμαι αἰσχύνῃ αἰσχύνηται αἰσχυνώμεθα αἰσχύνησθε αἰσχύνωνται	Präsens Optativ αἰσχυνοίμην αἰσχύνοιο αἰσχύνοιτο αἰσχυνοίμεθα αἰσχύνοισθε αἰσχύνοιντο	Präsens Infinitiv αἰσχύνεσθαι	Präsens Partizipien αἰσχυνόμενος αἰσχυνομένη αἰσχυνόμενον	Präsens Imperativ αἰσχύνου αἰσχύνεσθε
Aorist Indikativ ᾐσχυνάμην ᾐσχύνω ᾐσχύνατο ᾐσχυνάμεθα ᾐσχύνασθε ᾐσχύναντο	Aorist Konjunktiv αἰσχύνωμαι αἰσχύνῃ αἰσχύνηται αἰσχυνώμεθα αἰσχύνησθε αἰσχύνωνται	Aorist Optativ αἰσχυναίμην αἰσχύναιο αἰσχύναιτο αἰσχυναίμεθα αἰσχύναισθε αἰσχύναιντο	Aorist Infinitiv αἰσχύνασθαι	Aorist Partizipien αἰσχυνάμενος αἰσχυναμένη αἰσχυνάμενον	Aorist Imperativ αἴσχυναι αἰσχύνασθε
Futur Indikativ αἰσχυνοῦμαι αἰσχυνεῖ αἰσχυνεῖται αἰσχυνοῦμεθα αἰσχυνεῖσθε αἰσχυνοῦνται		Futur Optativ αἰσχυνοίμην αἰσχυνοῖο αἰσχυνοῖτο αἰσχυνοίμεθα αἰσχυνοῖσθε αἰσχυνοῖντο	Futur Infinitiv αἰσχυνεῖσθαι	Futur Partizipien αἰσχυνούμενος αἰσχυνουμένη αἰσχυνούμενον	Imperfekt Indikativ ᾐσχυνόμην ᾐσχύνου ᾐσχύνετο ᾐσχυνόμεθα ᾐσχύνεσθε ᾐσχύνοντο
PASSIV
Präsens Indikativ αἰσχύνομαι αἰσχύνει αἰσχύνεται αἰσχυνόμεθα αἰσχύνεσθε αἰσχύνονται	Präsens Konjunktiv αἰσχύνωμαι αἰσχύνῃ αἰσχύνηται αἰσχυνώμεθα αἰσχύνησθε αἰσχύνωνται	Präsens Optativ αἰσχυνοίμην αἰσχύνοιο αἰσχύνοιτο αἰσχυνοίμεθα αἰσχύνοισθε αἰσχύνοιντο	Präsens Infinitiv αἰσχύνεσθαι	Präsens Partizipien αἰσχυνόμενος αἰσχυνομένη αἰσχυνόμενον	Präsens Imperativ αἰσχύνου αἰσχύνεσθε
Aorist Indikativ ᾐσχύνθην ᾐσχύνθης ᾐσχύνθη ᾐσχύνθημεν ᾐσχύνθητε ᾐσχύνθησαν	Aorist Konjunktiv αἰσχυνθῶ αἰσχυνθῇς αἰσχυνθῇ αἰσχυνθῶμεν αἰσχυνθῆτε αἰσχυνθῶσι	Aorist Optativ αἰσχυνθείην αἰσχυνθείης αἰσχυνθείη αἰσχυνθεῖμεν αἰσχυνθεῖτε αἰσχυνθεῖεν	Aorist Infinitiv αἰσχυνθῆναι	Aorist Partizipien αἰσχυνθείς αἰσχυνθεῖσα αἰσχυνθέν	Aorist Imperativ αἰσχύνθητι αἰσχύνθητε
Futur Indikativ αἰσχυνθήσομαι αἰσχυνθήσει αἰσχυνθήσεται αἰσχυνθησόμεθα αἰσχυνθήσεσθε αἰσχυνθήσονται		Futur Optativ αἰσχυνθησοίμην αἰσχυνθήσοιο αἰσχυνθήσοιτο αἰσχυνθησοίμεθα αἰσχυνθήσοισθε αἰσχυνθήσοιντο	Futur Infinitiv αἰσχυνθήσεσθαι	Futur Partizipien αἰσχυνθησόμενος αἰσχυνθησομένη αἰσχυνθησόμενον	Imperfekt Indikativ ᾐσχυνόμην ᾐσχύνου ᾐσχύνετο ᾐσχυνόμεθα ᾐσχύνεσθε ᾐσχύνοντο