Paradigma: αἰσθάνομαι, wahrnehmen
(αἰσθάνομαι, αἰσθήσομαι, ᾐσθόμην, -, ᾔσθημαι, -)

MEDIUM
Präsens Indikativ αἰσθάνομαι αἰσθάνει αἰσθάνεται αἰσθανόμεθα αἰσθάνεσθε αἰσθάνονται	Präsens Konjunktiv αἰσθάνωμαι αἰσθάνῃ αἰσθάνηται αἰσθανώμεθα αἰσθάνησθε αἰσθάνωνται	Präsens Optativ αἰσθανοίμην αἰσθάνοιο αἰσθάνοιτο αἰσθανοίμεθα αἰσθάνοισθε αἰσθάνοιντο	Präsens Infinitiv αἰσθάνεσθαι	Präsens Partizipien αἰσθανόμενος αἰσθανομένη αἰσθανόμενον	Präsens Imperativ αἰσθάνου αἰσθάνεσθε
Aorist Indikativ ᾐσθόμην ᾔσθου ᾔσθετο ᾐσθόμεθα ᾔσθεσθε ᾔσθοντο	Aorist Konjunktiv αἴσθωμαι αἴσθῃ αἴσθηται αἰσθώμεθα αἴσθησθε αἴσθωνται	Aorist Optativ αἰσθοίμην αἴσθοιο αἴσθοιτο αἰσθοίμεθα αἴσθοισθε αἴσθοιντο	Aorist Infinitiv αἰσθέσθαι	Aorist Partizipien αἰσθόμενος αἰσθομένη αἰσθόμενον	Aorist Imperativ αἰσθοῦ αἴσθεσθε
Futur Indikativ αἰσθήσομαι αἰσθήσει αἰσθήσεται αἰσθησόμεθα αἰσθήσεσθε αἰσθήσονται		Futur Optativ αἰσθησοίμην αἰσθήσοιο αἰσθήσοιτο αἰσθησοίμεθα αἰσθήσοισθε αἰσθήσοιντο	Futur Infinitiv αἰσθήσεσθαι	Futur Partizipien αἰσθησόμενος αἰσθησομένη αἰσθησόμενον	Imperfekt Indikativ ᾐσθανόμην ᾐσθάνου ᾐσθάνετο ᾐσθανόμεθα ᾐσθάνεσθε ᾐσθάνοντο
Perfekt Indikativ ᾔσθημαι ᾔσθησαι ᾔσθηται ᾐσθήμεθα ᾔσθησθε ᾔσθηνται			Perfekt Infinitiv ᾐσθῆσθαι	Perfekt Partizipien ᾐσθημένος ᾐσθημένη ᾐσθημένον	Plusquamperfekt Indikativ ᾐσθήμην ᾔσθησο ᾔσθητο ᾐσθήμεθα ᾔσθησθε ᾔσθηντο