Paradigma: ὀφείλω, schulden
(ὀφείλω, ὀφειλήσω, ὠφείλησα, ὠφείληκα, -, -)

AKTIV
Präsens Indikativ ὀφείλω ὀφείλεις ὀφείλει ὀφείλομεν ὀφείλετε ὀφείλουσι	Präsens Konjunktiv ὀφείλω ὀφείλῃς ὀφείλῃ ὀφείλωμεν ὀφείλητε ὀφείλωσι	Präsens Optativ ὀφείλοιμι ὀφείλοις ὀφείλοι ὀφείλοιμεν ὀφείλοιτε ὀφείλοιεν	Präsens Infinitiv ὀφείλειν	Präsens Partizipien ὀφείλων ὀφείλουσα ὀφείλον	Präsens Imperativ ὄφειλε ὀφείλετε
Aorist Indikativ ὠφείλησα ὠφείλησας ὠφείλησε ὠφειλήσαμεν ὠφειλήσατε ὠφείλησαν	Aorist Konjunktiv ὀφειλήσω ὀφειλήσῃς ὀφειλήσῃ ὀφειλήσωμεν ὀφειλήσητε ὀφειλήσωσι	Aorist Optativ ὀφειλήσαιμι ὀφειλήσειας ὀφειλήσειε ὀφειλήσαιμεν ὀφειλήσαιτε ὀφειλήσειαν	Aorist Infinitiv ὀφειλῆσαι	Aorist Partizipien ὀφειλήσας ὀφειλήσασα ὀφειλῆσαν	Aorist Imperativ ὀφείλησον ὀφειλήσατε
Futur Indikativ ὀφειλήσω ὀφειλήσεις ὀφειλήσει ὀφειλήσομεν ὀφειλήσετε ὀφειλήσουσι		Futur Optativ ὀφειλήσοιμι ὀφειλήσοις ὀφειλήσοι ὀφειλήσοιμεν ὀφειλήσοιτε ὀφειλήσοιεν	Futur Infinitiv ὀφειλήσειν	Futur Partizipien ὀφειλήσων ὀφειλήσουσα ὀφειλήσον	Imperfekt Indikativ ὤφειλον ὤφειλες ὤφειλε ὠφείλομεν ὠφείλετε ὤφειλον
Perfekt Indikativ ὠφείληκα ὠφείληκας ὠφείληκε ὠφειλήκαμεν ὠφειλήκατε ὠφειλήκασι	Perfekt Konjunktiv ὠφειλήκω ὠφειλήκῃς ὠφειλήκῃ ὠφειλήκωμεν ὠφειλήκητε ὠφειλήκωσι	Perfekt Optativ ὠφειλήκοιμι ὠφειλήκοις ὠφειλήκοι ὠφειλήκοιμεν ὠφειλήκοιτε ὠφειλήκοιεν	Perfekt Infinitiv ὠφειληκέναι	Perfekt Partizipien ὠφειληκώς ὠφειληκυῖα ὠφειληκός	Plusquamperfekt Indikativ ὠφειλήκη ὠφειλήκης ὠφειλήκει ὠφειλήκεμεν ὠφειλήκετε ὠφειλήκεσαν
MEDIUM
Präsens Indikativ ὀφείλομαι ὀφείλει ὀφείλεται ὀφειλόμεθα ὀφείλεσθε ὀφείλονται	Präsens Konjunktiv ὀφείλωμαι ὀφείλῃ ὀφείληται ὀφειλώμεθα ὀφείλησθε ὀφείλωνται	Präsens Optativ ὀφειλοίμην ὀφείλοιο ὀφείλοιτο ὀφειλοίμεθα ὀφείλοισθε ὀφείλοιντο	Präsens Infinitiv ὀφείλεσθαι	Präsens Partizipien ὀφειλόμενος ὀφειλομένη ὀφειλόμενον	Präsens Imperativ ὀφείλου ὀφείλεσθε
Aorist Indikativ ὠφειλησάμην ὠφειλήσω ὠφειλήσατο ὠφειλησάμεθα ὠφειλήσασθε ὠφειλήσαντο	Aorist Konjunktiv ὀφειλήσωμαι ὀφειλήσῃ ὀφειλήσηται ὀφειλησώμεθα ὀφειλήσησθε ὀφειλήσωνται	Aorist Optativ ὀφειλησαίμην ὀφειλήσαιο ὀφειλήσαιτο ὀφειλησαίμεθα ὀφειλήσαισθε ὀφειλήσαιντο	Aorist Infinitiv ὀφειλήσασθαι	Aorist Partizipien ὀφειλησάμενος ὀφειλησαμένη ὀφειλησάμενον	Aorist Imperativ ὀφείλησαι ὀφειλήσασθε
Futur Indikativ ὀφειλήσομαι ὀφειλήσει ὀφειλήσεται ὀφειλησόμεθα ὀφειλήσεσθε ὀφειλήσονται		Futur Optativ ὀφειλησοίμην ὀφειλήσοιο ὀφειλήσοιτο ὀφειλησοίμεθα ὀφειλήσοισθε ὀφειλήσοιντο	Futur Infinitiv ὀφειλήσεσθαι	Futur Partizipien ὀφειλησόμενος ὀφειλησομένη ὀφειλησόμενον	Imperfekt Indikativ ὠφειλόμην ὠφείλου ὠφείλετο ὠφειλόμεθα ὠφείλεσθε ὠφείλοντο
PASSIV
Präsens Indikativ ὀφείλομαι ὀφείλει ὀφείλεται ὀφειλόμεθα ὀφείλεσθε ὀφείλονται	Präsens Konjunktiv ὀφείλωμαι ὀφείλῃ ὀφείληται ὀφειλώμεθα ὀφείλησθε ὀφείλωνται	Präsens Optativ ὀφειλοίμην ὀφείλοιο ὀφείλοιτο ὀφειλοίμεθα ὀφείλοισθε ὀφείλοιντο	Präsens Infinitiv ὀφείλεσθαι	Präsens Partizipien ὀφειλόμενος ὀφειλομένη ὀφειλόμενον	Präsens Imperativ ὀφείλου ὀφείλεσθε
					Imperfekt Indikativ ὠφειλόμην ὠφείλου ὠφείλετο ὠφειλόμεθα ὠφείλεσθε ὠφείλοντο