Paradigma: ἵημι, senden
(ἵημι, ἥσω, ἧκα, εἷκα, εἷμαι, εἷθην)

AKTIV
Präsens Indikativ ἵημι ἵης ἵησι ἵεμεν ἵετε ἱᾶσι	Präsens Konjunktiv ἱῶ ἱῇς ἱῇ ἱῶμεν ἱῆτε ἱῶσι	Präsens Optativ ἱείην ἱείης ἱείη ἱεῖμεν ἱεῖτε ἱεῖεν	Präsens Infinitiv ἱέναι	Präsens Partizipien ἱείς ἱεῖσα ἱέν	Präsens Imperativ ἵει ἵετε
Aorist Indikativ ἧκα ἧκας ἧκε ἥκαμεν ἥκατε ἧκαν	Aorist Konjunktiv ὧ ᾗς ᾗ ὧμεν ἧτε ὧσι	Aorist Optativ εἵην εἵης εἵη εἷμεν εἷτε εἷεν	Aorist Infinitiv εἵναι	Aorist Partizipien εἵς εἷσα ἕν	Aorist Imperativ ἕς ἕτε
Futur Indikativ ἥσω ἥσεις ἥσει ἥσομεν ἥσετε ἥσουσι		Futur Optativ ἥσοιμι ἥσοις ἥσοι ἥσοιμεν ἥσοιτε ἥσοιεν	Futur Infinitiv ἥσειν	Futur Partizipien ἥσων ἥσουσα ἥσον	Imperfekt Indikativ ἵην ἵεις ἵει ἵεμεν ἵετε ἵεσαν
Perfekt Indikativ εἷκα εἷκας εἷκε εἵκαμεν εἵκατε εἵκασι	Perfekt Konjunktiv εἵκω εἵκῃς εἵκῃ εἵκωμεν εἵκητε εἵκωσι	Perfekt Optativ εἵκοιμι εἵκοις εἵκοι εἵκοιμεν εἵκοιτε εἵκοιεν	Perfekt Infinitiv εἱκέναι	Perfekt Partizipien εἱκώς εἱκυῖα εἱκός	Plusquamperfekt Indikativ ᾕκη ᾕκης ᾕκει ᾕκεμεν ᾕκετε ᾕκεσαν
MEDIUM
Präsens Indikativ ἵεμαι ἵεσαι ἵεται ἱέμεθα ἵεσθε ἵενται	Präsens Konjunktiv ἱῶμαι ἱῇ ἱῆται ἱώμεθα ἱῆσθε ἱῶνται	Präsens Optativ ἱείμην ἱεῖο ἱεῖτο ἱείμεθα ἱεῖσθε ἱεῖντο	Präsens Infinitiv ἵεσθαι	Präsens Partizipien ἱέμενος ἱεμένη ἱέμενον	Präsens Imperativ ἵεσο ἵεσθε
Aorist Indikativ εἵμην εἷσο εἷτο εἵμεθα εἷσθε εἷντο	Aorist Konjunktiv ὧμαι ᾗ ἧται ὥμεθα ἧσθε ὧνται	Aorist Optativ εἵμην εἷο εἷτο εἵμεθα εἷσθε εἷντο	Aorist Infinitiv ἕσθαι	Aorist Partizipien ἕμενος ἑμένη ἕμενον	Aorist Imperativ οὗ ἕσθε
Futur Indikativ ἥσομαι ἥσει ἥσεται ἡσόμεθα ἥσεσθε ἥσονται		Futur Optativ ἡσοίμην ἥσοιο ἥσοιτο ἡσοίμεθα ἥσοισθε ἥσοιντο	Futur Infinitiv ἥσεσθαι	Futur Partizipien ἡσόμενος ἡσομένη ἡσόμενον	Imperfekt Indikativ ἱέμην ἵεσο ἵετο ἱέμεθα ἵεσθε ἵεντο
Perfekt Indikativ εἷμαι εἷσαι εἷται εἵμεθα εἷσθε εἷνται			Perfekt Infinitiv εἷσθαι	Perfekt Partizipien εἱμένος εἱμένη εἱμένον	Plusquamperfekt Indikativ ᾕμην ᾗσο ᾗτο ᾕμεθα ᾗσθε ᾗντο
PASSIV
Präsens Indikativ ἵεμαι ἵεσαι ἵεται ἱέμεθα ἵεσθε ἵενται	Präsens Konjunktiv ἱῶμαι ἱῇ ἱῆται ἱώμεθα ἱῆσθε ἱῶνται	Präsens Optativ ἱείμην ἱεῖο ἱεῖτο ἱείμεθα ἱεῖσθε ἱεῖντο	Präsens Infinitiv ἵεσθαι	Präsens Partizipien ἱέμενος ἱεμένη ἱέμενον	Präsens Imperativ ἵεσο ἵεσθε
Aorist Indikativ εἷθην εἷθης εἷθη εἷθημεν εἷθητε εἷθησαν	Aorist Konjunktiv ἑθῶ ἑθῇς ἑθῇ ἑθῶμεν ἑθῆτε ἑθῶσι	Aorist Optativ ἑθείην ἑθείης ἑθείη ἑθεῖμεν ἑθεῖτε ἑθεῖεν	Aorist Infinitiv ἑθῆναι	Aorist Partizipien ἑθείς ἑθεῖσα ἑθέν	Aorist Imperativ ἕθητι ἕθητε
Futur Indikativ ἑθήσομαι ἑθήσει ἑθήσεται ἑθησόμεθα ἑθήσεσθε ἑθήσονται		Futur Optativ ἑθησοίμην ἑθήσοιο ἑθήσοιτο ἑθησοίμεθα ἑθήσοισθε ἑθήσοιντο	Futur Infinitiv ἑθήσεσθαι	Futur Partizipien ἑθησόμενος ἑθησομένη ἑθησόμενον	Imperfekt Indikativ ἱέμην ἵεσο ἵετο ἱέμεθα ἵεσθε ἵεντο
Perfekt Indikativ εἷμαι εἷσαι εἷται εἵμεθα εἷσθε εἷνται			Perfekt Infinitiv εἷσθαι	Perfekt Partizipien εἱμένος εἱμένη εἱμένον	Plusquamperfekt Indikativ ᾕμην ᾗσο ᾗτο ᾕμεθα ᾗσθε ᾗντο