Σφίγξ Klassische Grammatikübung  

Paradigma: ἐάω, zulassen
(ἐάω, ἐάσω, εἴασα, εἴακα, εἴαμαι, εἰάθην)

AKTIV
Präsens
Indikativ

ἐῶ
ἐᾷς
ἐᾷ
ἐῶμεν
ἐᾶτε
ἐῶσι

Präsens
Konjunktiv

ἐῶ
ἐᾷς
ἐᾷ
ἐῶμεν
ἐᾶτε
ἐῶσι

Präsens
Optativ

ἐῴην
ἐῴης
ἐῴη
ἐῷμεν
ἐῷτε
ἐῷεν

Präsens
Infinitiv

ἐᾶν

Präsens
Partizipien

ἐῶν
ἐῶσα

Präsens
Imperativ

ἔα
ἐᾶτε

Aorist
Indikativ

εἴασα
εἴασας
εἴασε
εἰάσαμεν
εἰάσατε
εἴασαν

Aorist
Konjunktiv

ἐάσω
ἐάσῃς
ἐάσῃ
ἐάσωμεν
ἐάσητε
ἐάσωσι

Aorist
Optativ

ἐάσαιμι
ἐάσειας
ἐάσειε
ἐάσαιμεν
ἐάσαιτε
ἐάσειαν

Aorist
Infinitiv

ἐάσαι

Aorist
Partizipien

ἐάσας
ἐάσασα
ἐάσαν

Aorist
Imperativ

ἔασον
ἐάσατε




Futur
Indikativ

ἐάσω
ἐάσεις
ἐάσει
ἐάσομεν
ἐάσετε
ἐάσουσι

Futur
Optativ

ἐάσοιμι
ἐάσοις
ἐάσοι
ἐάσοιμεν
ἐάσοιτε
ἐάσοιεν

Futur
Infinitiv

ἐάσειν

Futur
Partizipien

ἐάσων
ἐάσουσα
ἐάσον

Imperfekt
Indikativ

εἴων
εἴας
εἴα
εἰῶμεν
εἰᾶτε
εἴων

Perfekt
Indikativ

εἴακα
εἴακας
εἴακε
εἰάκαμεν
εἰάκατε
εἰάκασι

Perfekt
Konjunktiv

εἰάκω
εἰάκῃς
εἰάκῃ
εἰάκωμεν
εἰάκητε
εἰάκωσι

Perfekt
Optativ

εἰάκοιμι
εἰάκοις
εἰάκοι
εἰάκοιμεν
εἰάκοιτε
εἰάκοιεν

Perfekt
Infinitiv

εἰακέναι

Perfekt
Partizipien

εἰακώς
εἰακυῖα
εἰακός

Plusquamperfekt
Indikativ

ᾐάκη
ᾐάκης
ᾐάκει
ᾐάκεμεν
ᾐάκετε
ᾐάκεσαν

MEDIUM
Präsens
Indikativ

ἐῶμαι
ἐᾷ
ἐᾶται
ἐώμεθα
ἐᾶσθε
ἐῶνται

Präsens
Konjunktiv

ἐῶμαι
ἐᾷ
ἐᾶται
ἐώμεθα
ἐᾶσθε
ἐῶντο

Präsens
Optativ

ἐῴμην
ἐῷο
ἐῷτο
ἐῴμεθα
ἐῴσθε
ἐῷντο

Präsens
Infinitiv

ἐᾶσθαι

Präsens
Partizipien

ἐώμενος
ἐωμένη
ἐώμενον

Präsens
Imperativ

ἐῶ
ἐᾶσθε




Aorist
Indikativ

εἰασάμην
εἰάσω
εἰάσατο
εἰασάμεθα
εἰάσασθε
εἰάσαντο

Aorist
Konjunktiv

ἐάσωμαι
ἐάσῃ
ἐάσηται
ἐασώμεθα
ἐάσησθε
ἐάσωνται

Aorist
Optativ

ἐασαίμην
ἐάσαιο
ἐάσαιτο
ἐασαίμεθα
ἐάσαισθε
ἐάσαιντο

Aorist
Infinitiv

ἐάσασθαι

Aorist
Partizipien

ἐασάμενος
ἐασαμένη
ἐασάμενον

Aorist
Imperativ

ἔασαι
ἐάσασθε




Futur
Indikativ

ἐάσομαι
ἐάσει
ἐάσεται
ἐασόμεθα
ἐάσεσθε
ἐάσονται

Futur
Optativ

ἐασοίμην
ἐάσοιο
ἐάσοιτο
ἐασοίμεθα
ἐάσοισθε
ἐάσοιντο

Futur
Infinitiv

ἐάσεσθαι

Futur
Partizipien

ἐασόμενος
ἐασομένη
ἐασόμενον

Imperfekt
Indikativ

εἰώμην
εἰῶ
εἰᾶτο
εἰώμεθα
εἰᾶσθε
εἰῶντο

Perfekt
Indikativ

εἴαμαι
εἴασαι
εἴαται
εἰάμεθα
εἴασθε
εἴανται

Perfekt
Infinitiv

εἰάσθαι

Perfekt
Partizipien

εἰαμένος
εἰαμένη
εἰαμένον

Plusquamperfekt
Indikativ

ᾐάμην
ᾔασο
ᾔατο
ᾐάμεθα
ᾔασθε
ᾔαντο

PASSIV
Präsens
Indikativ

ἐῶμαι
ἐᾷ
ἐᾶται
ἐώμεθα
ἐᾶσθε
ἐῶνται

Präsens
Konjunktiv

ἐῶμαι
ἐᾷ
ἐᾶται
ἐώμεθα
ἐᾶσθε
ἐῶντο

Präsens
Optativ

ἐῴμην
ἐῷο
ἐῷτο
ἐῴμεθα
ἐῴσθε
ἐῷντο

Präsens
Infinitiv

ἐᾶσθαι

Präsens
Partizipien

ἐώμενος
ἐωμένη
ἐώμενον

Präsens
Imperativ

ἐῶ
ἐᾶσθε




Aorist
Indikativ

εἰάθην
εἰάθης
εἰάθη
εἰάθημεν
εἰάθητε
εἰάθησαν

Aorist
Konjunktiv

ἐαθῶ
ἐαθῇς
ἐαθῇ
ἐαθῶμεν
ἐαθῆτε
ἐαθῶσι

Aorist
Optativ

ἐαθείην
ἐαθείης
ἐαθείη
ἐαθεῖμεν
ἐαθεῖτε
ἐαθεῖεν

Aorist
Infinitiv

ἐαθῆναι

Aorist
Partizipien

ἐαθείς
ἐαθεῖσα
ἐαθέν

Aorist
Imperativ

ἐάθητι
ἐάθητε




Futur
Indikativ

ἐαθήσομαι
ἐαθήσει
ἐαθήσεται
ἐαθησόμεθα
ἐαθήσεσθε
ἐαθήσονται

Futur
Optativ

ἐαθησοίμην
ἐαθήσοιο
ἐαθήσοιτο
ἐαθησοίμεθα
ἐαθήσοισθε
ἐαθήσοιντο

Futur
Infinitiv

ἐαθήσεσθαι

Futur
Partizipien

ἐαθησόμενος
ἐαθησομένη
ἐαθησόμενον

Imperfekt
Indikativ

εἰώμην
εἰῶ
εἰᾶτο
εἰώμεθα
εἰᾶσθε
εἰῶντο

Perfekt
Indikativ

εἴαμαι
εἴασαι
εἴαται
εἰάμεθα
εἴασθε
εἴανται

Perfekt
Infinitiv

εἰάσθαι

Perfekt
Partizipien

εἰαμένος
εἰαμένη
εἰαμένον

Plusquamperfekt
Indikativ

ᾐάμην
ᾔασο
ᾔατο
ᾐάμεθα
ᾔασθε
ᾔαντο