Sphinx Klassische Grammatikübung  

Paradigma: moneo, mahnen/belehren
(moneo, monere, monui, monitum)

AKTIV
Präsens
Indikativ

moneo
mones
monet
monemus
monetis
monent

Futur I
Indikativ

monebo
monebis
monebit
monebimus
monebitis
monebunt

Imperfekt
Indikativ

monebam
monebas
monebat
monebamus
monebatis
monebant

Perfekt
Indikativ

monui
monuisti
monuit
monuimus
monuistis
monuerunt

Plusquamperfekt
Indikativ

monueram
monueras
monuerat
monueramus
monueratis
monuerant

Futur II
Indikativ

monuero
monueris
monuerit
monuerimus
monueritis
monuerint

Präsens
Konjunktiv

moneam
moneas
moneat
moneamus
moneatis
moneant

Präsens
Imperativ

mone
monete

Imperfekt
Konjunktiv

monerem
moneres
moneret
moneremus
moneretis
monerent

Perfekt
Konjunktiv

monuerim
monueris
monuerit
monuerimus
monueritis
monuerint

Plusquamperfekt
Konjunktiv

monuissem
monuisses
monuisset
monuissemus
monuissetis
monuissent

Präsens
Partizip

monens, -ntis

Futur I
Partizip

moniturus, -a, -um

Präsens
Infinitiv

monere

Perfekt
Infinitiv

monuisse

Gerund
 

monendus

Supinum
 

monitum, -u

PASSIV
Präsens
Indikativ

moneor
moneris
monetur
monemur
monemini
monentur

Futur I
Indikativ

monebor
moneberis
monebitur
monebimur
monebimini
monebuntur

Imperfekt
Indikativ

monebar
monebaris
monebatur
monebamur
monebamini
monebantur

Präsens
Konjunktiv

monear
monearis
moneatur
moneamur
moneamini
moneantur

Präsens
Imperativ

monere
monemini

Imperfekt
Konjunktiv

monerer
monereris
moneretur
moneremur
moneremini
monerentur

Präsens
Infinitiv

moneri

Perfekt
Partizip

monitus, -a, -um

Gerundivum
 

monendus, -a, -um