Paradigma: cognosco, kennenlernen
(cognosco, cognoscere, cognoui, cognitum)

AKTIV
Präsens Indikativ cognosco cognoscis cognoscit cognoscimus cognoscitis cognoscunt	Futur I Indikativ cognoscam cognosces cognoscet cognoscemus cognoscetis cognoscent	Imperfekt Indikativ cognoscebam cognoscebas cognoscebat cognoscebamus cognoscebatis cognoscebant	Perfekt Indikativ cognoui cognouisti cognouit cognouimus cognouistis cognouerunt	Plusquamperfekt Indikativ cognoueram cognoueras cognouerat cognoueramus cognoueratis cognouerant	Futur II Indikativ cognouero cognoueris cognouerit cognouerimus cognoueritis cognouerint
Präsens Konjunktiv cognoscam cognoscas cognoscat cognoscamus cognoscatis cognoscant	Präsens Imperativ cognosce cognoscite	Imperfekt Konjunktiv cognoscerem cognosceres cognosceret cognosceremus cognosceretis cognoscerent	Perfekt Konjunktiv cognouerim cognoueris cognouerit cognouerimus cognoueritis cognouerint	Plusquamperfekt Konjunktiv cognouissem cognouisses cognouisset cognouissemus cognouissetis cognouissent
Präsens Partizip cognoscens, -ntis	Futur I Partizip cogniturus, -a, -um	Präsens Infinitiv cognoscere	Perfekt Infinitiv cognouisse	Gerund   cognoscendus	Supinum   cognitum, -u
PASSIV
Präsens Indikativ cognoscor cognosceris cognoscitur cognoscimur cognoscimini cognoscuntur	Futur I Indikativ cognoscar cognosceris cognoscetur cognoscemur cognoscemini cognoscentur	Imperfekt Indikativ cognoscebar cognoscebaris cognoscebatur cognoscebamur cognoscebamini cognoscebantur
Präsens Konjunktiv cognoscar cognoscaris cognoscatur cognoscamur cognoscamini cognoscantur	Präsens Imperativ cognoscere cognoscimini	Imperfekt Konjunktiv cognoscerer cognoscereris cognosceretur cognosceremur cognosceremini cognoscerentur
		Präsens Infinitiv cognosci	Perfekt Partizip cognitus, -a, -um	Gerundivum   cognoscendus, -a, -um