Sphinx Klassische Grammatikübung  

Paradigma: amitto, lassen
(amitto, amittere, amisi, amissum)

AKTIV
Präsens
Indikativ

amitto
amittis
amittit
amittimus
amittitis
amittunt

Futur I
Indikativ

amittam
amittes
amittet
amittemus
amittetis
amittent

Imperfekt
Indikativ

amittebam
amittebas
amittebat
amittebamus
amittebatis
amittebant

Perfekt
Indikativ

amisi
amisisti
amisit
amisimus
amisistis
amiserunt

Plusquamperfekt
Indikativ

amiseram
amiseras
amiserat
amiseramus
amiseratis
amiserant

Futur II
Indikativ

amisero
amiseris
amiserit
amiserimus
amiseritis
amiserint

Präsens
Konjunktiv

amittam
amittas
amittat
amittamus
amittatis
amittant

Präsens
Imperativ

amitte
amittite

Imperfekt
Konjunktiv

amitterem
amitteres
amitteret
amitteremus
amitteretis
amitterent

Perfekt
Konjunktiv

amiserim
amiseris
amiserit
amiserimus
amiseritis
amiserint

Plusquamperfekt
Konjunktiv

amisissem
amisisses
amisisset
amisissemus
amisissetis
amisissent

Präsens
Partizip

amittens, -ntis

Futur I
Partizip

amissurus, -a, -um

Präsens
Infinitiv

amittere

Perfekt
Infinitiv

amisisse

Gerund
 

amittendus

Supinum
 

amissum, -u

PASSIV
Präsens
Indikativ

amittor
amitteris
amittitur
amittimur
amittimini
amittuntur

Futur I
Indikativ

amittar
amitteris
amittetur
amittemur
amittemini
amittentur

Imperfekt
Indikativ

amittebar
amittebaris
amittebatur
amittebamur
amittebamini
amittebantur

Präsens
Konjunktiv

amittar
amittaris
amittatur
amittamur
amittamini
amittantur

Präsens
Imperativ

amittere
amittimini

Imperfekt
Konjunktiv

amitterer
amittereris
amitteretur
amitteremur
amitteremini
amitterentur

Präsens
Infinitiv

amitti

Perfekt
Partizip

amissus, -a, -um

Gerundivum
 

amittendus, -a, -um