Verb Paradigm: αἰσθάνομαι, to perceive
(αἰσθάνομαι, αἰσθήσομαι, ᾐσθόμην, -, ᾔσθημαι, -)

MIDDLE VOICE
Present indicative αἰσθάνομαι αἰσθάνει αἰσθάνεται αἰσθανόμεθα αἰσθάνεσθε αἰσθάνονται	Present subjunctive αἰσθάνωμαι αἰσθάνῃ αἰσθάνηται αἰσθανώμεθα αἰσθάνησθε αἰσθάνωνται	Present optative αἰσθανοίμην αἰσθάνοιο αἰσθάνοιτο αἰσθανοίμεθα αἰσθάνοισθε αἰσθάνοιντο	Present infinitive αἰσθάνεσθαι	Present participles αἰσθανόμενος αἰσθανομένη αἰσθανόμενον	Present imperative αἰσθάνου αἰσθάνεσθε
Aorist indicative ᾐσθόμην ᾔσθου ᾔσθετο ᾐσθόμεθα ᾔσθεσθε ᾔσθοντο	Aorist subjunctive αἴσθωμαι αἴσθῃ αἴσθηται αἰσθώμεθα αἴσθησθε αἴσθωνται	Aorist optative αἰσθοίμην αἴσθοιο αἴσθοιτο αἰσθοίμεθα αἴσθοισθε αἴσθοιντο	Aorist infinitive αἰσθέσθαι	Aorist participles αἰσθόμενος αἰσθομένη αἰσθόμενον	Aorist imperative αἰσθοῦ αἴσθεσθε
Future indicative αἰσθήσομαι αἰσθήσει αἰσθήσεται αἰσθησόμεθα αἰσθήσεσθε αἰσθήσονται		Future optative αἰσθησοίμην αἰσθήσοιο αἰσθήσοιτο αἰσθησοίμεθα αἰσθήσοισθε αἰσθήσοιντο	Future infinitive αἰσθήσεσθαι	Future participles αἰσθησόμενος αἰσθησομένη αἰσθησόμενον	Imperfect indicative ᾐσθανόμην ᾐσθάνου ᾐσθάνετο ᾐσθανόμεθα ᾐσθάνεσθε ᾐσθάνοντο
Perfect indicative ᾔσθημαι ᾔσθησαι ᾔσθηται ᾐσθήμεθα ᾔσθησθε ᾔσθηνται			Perfect infinitive ᾐσθῆσθαι	Perfect participles ᾐσθημένος ᾐσθημένη ᾐσθημένον	Pluperfect indicative ᾐσθήμην ᾔσθησο ᾔσθητο ᾐσθήμεθα ᾔσθησθε ᾔσθηντο