Paradigma: κλαίω, weinen
(κλαίω, κλαύσομαι, ἔκλαυσα, -, κέκλαυμαι, ἐκλαύσθην)

AKTIV
Präsens Indikativ κλαίω κλαίεις κλαίει κλαίομεν κλαίετε κλαίουσι	Präsens Konjunktiv κλαίω κλαίῃς κλαίῃ κλαίωμεν κλαίητε κλαίωσι	Präsens Optativ κλαίοιμι κλαίοις κλαίοι κλαίοιμεν κλαίοιτε κλαίοιεν	Präsens Infinitiv κλαίειν	Präsens Partizipien κλαίων κλαίουσα κλαίον	Präsens Imperativ κλαῖε κλαίετε
Aorist Indikativ ἔκλαυσα ἔκλαυσας ἔκλαυσε ἐκλαύσαμεν ἐκλαύσατε ἔκλαυσαν	Aorist Konjunktiv κλαύσω κλαύσῃς κλαύσῃ κλαύσωμεν κλαύσητε κλαύσωσι	Aorist Optativ κλαύσαιμι κλαύσειας κλαύσειε κλαύσαιμεν κλαύσαιτε κλαύσειαν	Aorist Infinitiv κλαῦσαι	Aorist Partizipien κλαύσας κλαύσασα κλαῦσαν	Aorist Imperativ κλαῦσον κλαύσατε
					Imperfekt Indikativ ἔκλαιον ἔκλαιες ἔκλαιε ἐκλαίομεν ἐκλαίετε ἔκλαιον
MEDIUM
Präsens Indikativ κλαίομαι κλαίει κλαίεται κλαιόμεθα κλαίεσθε κλαίονται	Präsens Konjunktiv κλαίωμαι κλαίῃ κλαίηται κλαιώμεθα κλαίησθε κλαίωνται	Präsens Optativ κλαιοίμην κλαίοιο κλαίοιτο κλαιοίμεθα κλαίοισθε κλαίοιντο	Präsens Infinitiv κλαίεσθαι	Präsens Partizipien κλαιόμενος κλαιομένη κλαιόμενον	Präsens Imperativ κλαίου κλαίεσθε
Aorist Indikativ ἐκλαυσάμην ἐκλαύσω ἐκλαύσατο ἐκλαυσάμεθα ἐκλαύσασθε ἐκλαύσαντο	Aorist Konjunktiv κλαύσωμαι κλαύσῃ κλαύσηται κλαυσώμεθα κλαύσησθε κλαύσωνται	Aorist Optativ κλαυσαίμην κλαύσαιο κλαύσαιτο κλαυσαίμεθα κλαύσαισθε κλαύσαιντο	Aorist Infinitiv κλαύσασθαι	Aorist Partizipien κλαυσάμενος κλαυσαμένη κλαυσάμενον	Aorist Imperativ κλαῦσαι κλαύσασθε
Futur Indikativ κλαύσομαι κλαύσει κλαύσεται κλαυσόμεθα κλαύσεσθε κλαύσονται		Futur Optativ κλαυσοίμην κλαύσοιο κλαύσοιτο κλαυσοίμεθα κλαύσοισθε κλαύσοιντο	Futur Infinitiv κλαύσεσθαι	Futur Partizipien κλαυσόμενος κλαυσομένη κλαυσόμενον	Imperfekt Indikativ ἐκλαιόμην ἐκλαίου ἐκλαίετο ἐκλαιόμεθα ἐκλαίεσθε ἐκλαίοντο
Perfekt Indikativ κέκλαυμαι κέκλαυσαι κέκλαυται κεκλαύμεθα κέκλαυσθε κέκλαυνται			Perfekt Infinitiv κεκλαῦσθαι	Perfekt Partizipien κεκλαυμένος κεκλαυμένη κεκλαυμένον	Plusquamperfekt Indikativ ἐκεκλαύμην ἐκέκλαυσο ἐκέκλαυτο ἐκεκλαύμεθα ἐκέκλαυσθε ἐκέκλαυντο
PASSIV
Präsens Indikativ κλαίομαι κλαίει κλαίεται κλαιόμεθα κλαίεσθε κλαίονται	Präsens Konjunktiv κλαίωμαι κλαίῃ κλαίηται κλαιώμεθα κλαίησθε κλαίωνται	Präsens Optativ κλαιοίμην κλαίοιο κλαίοιτο κλαιοίμεθα κλαίοισθε κλαίοιντο	Präsens Infinitiv κλαίεσθαι	Präsens Partizipien κλαιόμενος κλαιομένη κλαιόμενον	Präsens Imperativ κλαίου κλαίεσθε
Aorist Indikativ ἐκλαύσθην ἐκλαύσθης ἐκλαύσθη ἐκλαύσθημεν ἐκλαύσθητε ἐκλαύσθησαν	Aorist Konjunktiv κλαυσθῶ κλαυσθῇς κλαυσθῇ κλαυσθῶμεν κλαυσθῆτε κλαυσθῶσι	Aorist Optativ κλαυσθείην κλαυσθείης κλαυσθείη κλαυσθεῖμεν κλαυσθεῖτε κλαυσθεῖεν	Aorist Infinitiv κλαυσθῆναι	Aorist Partizipien κλαυσθείς κλαυσθεῖσα κλαυσθέν	Aorist Imperativ κλαύσθητι κλαύσθητε
Futur Indikativ κλαυσθήσομαι κλαυσθήσει κλαυσθήσεται κλαυσθησόμεθα κλαυσθήσεσθε κλαυσθήσονται		Futur Optativ κλαυσθησοίμην κλαυσθήσοιο κλαυσθήσοιτο κλαυσθησοίμεθα κλαυσθήσοισθε κλαυσθήσοιντο	Futur Infinitiv κλαυσθήσεσθαι	Futur Partizipien κλαυσθησόμενος κλαυσθησομένη κλαυσθησόμενον	Imperfekt Indikativ ἐκλαιόμην ἐκλαίου ἐκλαίετο ἐκλαιόμεθα ἐκλαίεσθε ἐκλαίοντο
Perfekt Indikativ κέκλαυμαι κέκλαυσαι κέκλαυται κεκλαύμεθα κέκλαυσθε κέκλαυνται			Perfekt Infinitiv κεκλαῦσθαι	Perfekt Partizipien κεκλαυμένος κεκλαυμένη κεκλαυμένον	Plusquamperfekt Indikativ ἐκεκλαύμην ἐκέκλαυσο ἐκέκλαυτο ἐκεκλαύμεθα ἐκέκλαυσθε ἐκέκλαυντο