Paradigma: ὁράω, sehen
(ὁράω, ὄψομαι, εἶδον, ἐόρακα, ἑώραμαι, ὤφθην)

AKTIV
Präsens Indikativ ὁρῶ ὁρᾷς ὁρᾷ ὁρῶμεν ὁρᾶτε ὁρῶσι	Präsens Konjunktiv ὁρῶ ὁρᾷς ὁρᾷ ὁρῶμεν ὁρᾶτε ὁρῶσι	Präsens Optativ ὁρῴην ὁρῴης ὁρῴη ὁρῷμεν ὁρῷτε ὁρῷεν	Präsens Infinitiv ὁρᾶν	Präsens Partizipien ὁρῶν ὁρῶσα	Präsens Imperativ ὅρα ὁρᾶτε
Aorist Indikativ εἶδον εἶδες εἶδε εἴδομεν εἴδετε εἶδον	Aorist Konjunktiv ἴδω ἴδῃς ἴδῃ ἴδωμεν ἴδητε ἴδωσι	Aorist Optativ ἴδοιμι ἴδοις ἴδοι ἴδοιμεν ἴδοιτε ἴδοιεν	Aorist Infinitiv ἰδεῖν	Aorist Partizipien ἰδών ἰδοῦσα ἰδόν	Aorist Imperativ ἰδέ ἴδετε
					Imperfekt Indikativ ὥρων ὥρας ὥρα ὡρῶμεν ὡρᾶτε ὥρων
Perfekt Indikativ ἐόρακα ἐόρακας ἐόρακε ἐοράκαμεν ἐοράκατε ἐοράκασι	Perfekt Konjunktiv ἐοράκω ἐοράκῃς ἐοράκῃ ἐοράκωμεν ἐοράκητε ἐοράκωσι	Perfekt Optativ ἐοράκοιμι ἐοράκοις ἐοράκοι ἐοράκοιμεν ἐοράκοιτε ἐοράκοιεν	Perfekt Infinitiv ἐορακέναι	Perfekt Partizipien ἐορακώς ἐορακυῖα ἐορακός	Plusquamperfekt Indikativ ἠοράκη ἠοράκης ἠοράκει ἠοράκεμεν ἠοράκετε ἠοράκεσαν
MEDIUM
Präsens Indikativ ὁρῶμαι ὁρᾷ ὁρᾶται ὁρώμεθα ὁρᾶσθε ὁρῶνται	Präsens Konjunktiv ὁρῶμαι ὁρᾷ ὁρᾶται ὁρώμεθα ὁρᾶσθε ὁρῶντο	Präsens Optativ ὁρῴμην ὁρῷο ὁρῷτο ὁρῴμεθα ὁρῴσθε ὁρῷντο	Präsens Infinitiv ὁρᾶσθαι	Präsens Partizipien ὁρώμενος ὁρωμένη ὁρώμενον	Präsens Imperativ ὁρῶ ὁρᾶσθε
Aorist Indikativ εἰδόμην εἴδου εἴδετο εἰδόμεθα εἴδεσθε εἴδοντο	Aorist Konjunktiv ἴδωμαι ἴδῃ ἴδηται ἰδώμεθα ἴδησθε ἴδωνται	Aorist Optativ ἰδοίμην ἴδοιο ἴδοιτο ἰδοίμεθα ἴδοισθε ἴδοιντο	Aorist Infinitiv ἰδέσθαι	Aorist Partizipien ἰδόμενος ἰδομένη ἰδόμενον	Aorist Imperativ ἰδοῦ ἴδεσθε
Futur Indikativ ὄψομαι ὄψει ὄψεται ὀψόμεθα ὄψεσθε ὄψονται		Futur Optativ ὀψοίμην ὄψοιο ὄψοιτο ὀψοίμεθα ὄψοισθε ὄψοιντο	Futur Infinitiv ὄψεσθαι	Futur Partizipien ὀψόμενος ὀψομένη ὀψόμενον	Imperfekt Indikativ ὡρώμην ὡρῶ ὡρᾶτο ὡρώμεθα ὡρᾶσθε ὡρῶντο
Perfekt Indikativ ἑώραμαι ἑώρασαι ἑώραται ἑωράμεθα ἑώρασθε ἑώρανται			Perfekt Infinitiv ἑωράσθαι	Perfekt Partizipien ἑωραμένος ἑωραμένη ἑωραμένον	Plusquamperfekt Indikativ ἡωράμην ἡώρασο ἡώρατο ἡωράμεθα ἡώρασθε ἡώραντο
PASSIV
Präsens Indikativ ὁρῶμαι ὁρᾷ ὁρᾶται ὁρώμεθα ὁρᾶσθε ὁρῶνται	Präsens Konjunktiv ὁρῶμαι ὁρᾷ ὁρᾶται ὁρώμεθα ὁρᾶσθε ὁρῶντο	Präsens Optativ ὁρῴμην ὁρῷο ὁρῷτο ὁρῴμεθα ὁρῴσθε ὁρῷντο	Präsens Infinitiv ὁρᾶσθαι	Präsens Partizipien ὁρώμενος ὁρωμένη ὁρώμενον	Präsens Imperativ ὁρῶ ὁρᾶσθε
Aorist Indikativ ὤφθην ὤφθης ὤφθη ὤφθημεν ὤφθητε ὤφθησαν	Aorist Konjunktiv ὀφθῶ ὀφθῇς ὀφθῇ ὀφθῶμεν ὀφθῆτε ὀφθῶσι	Aorist Optativ ὀφθείην ὀφθείης ὀφθείη ὀφθεῖμεν ὀφθεῖτε ὀφθεῖεν	Aorist Infinitiv ὀφθῆναι	Aorist Partizipien ὀφθείς ὀφθεῖσα ὀφθέν	Aorist Imperativ ὄφθητι ὄφθητε
Futur Indikativ ὀφθήσομαι ὀφθήσει ὀφθήσεται ὀφθησόμεθα ὀφθήσεσθε ὀφθήσονται		Futur Optativ ὀφθησοίμην ὀφθήσοιο ὀφθήσοιτο ὀφθησοίμεθα ὀφθήσοισθε ὀφθήσοιντο	Futur Infinitiv ὀφθήσεσθαι	Futur Partizipien ὀφθησόμενος ὀφθησομένη ὀφθησόμενον	Imperfekt Indikativ ὡρώμην ὡρῶ ὡρᾶτο ὡρώμεθα ὡρᾶσθε ὡρῶντο
Perfekt Indikativ ἑώραμαι ἑώρασαι ἑώραται ἑωράμεθα ἑώρασθε ἑώρανται			Perfekt Infinitiv ἑωράσθαι	Perfekt Partizipien ἑωραμένος ἑωραμένη ἑωραμένον	Plusquamperfekt Indikativ ἡωράμην ἡώρασο ἡώρατο ἡωράμεθα ἡώρασθε ἡώραντο