Paradigma: ἐθέλω, wollen
(ἐθέλω, ἐθελήσω, ἠθέλησα, ἠθέληκα, -, -)

AKTIV
Präsens Indikativ ἐθέλω ἐθέλεις ἐθέλει ἐθέλομεν ἐθέλετε ἐθέλουσι	Präsens Konjunktiv ἐθέλω ἐθέλῃς ἐθέλῃ ἐθέλωμεν ἐθέλητε ἐθέλωσι	Präsens Optativ ἐθέλοιμι ἐθέλοις ἐθέλοι ἐθέλοιμεν ἐθέλοιτε ἐθέλοιεν	Präsens Infinitiv ἐθέλειν	Präsens Partizipien ἐθέλων ἐθέλουσα ἐθέλον	Präsens Imperativ ἔθελε ἐθέλετε
Aorist Indikativ ἠθέλησα ἠθέλησας ἠθέλησε ἠθελήσαμεν ἠθελήσατε ἠθέλησαν	Aorist Konjunktiv ἐθελήσω ἐθελήσῃς ἐθελήσῃ ἐθελήσωμεν ἐθελήσητε ἐθελήσωσι	Aorist Optativ ἐθελήσαιμι ἐθελήσειας ἐθελήσειε ἐθελήσαιμεν ἐθελήσαιτε ἐθελήσειαν	Aorist Infinitiv ἐθελῆσαι	Aorist Partizipien ἐθελήσας ἐθελήσασα ἐθελῆσαν	Aorist Imperativ ἐθέλησον ἐθελήσατε
Futur Indikativ ἐθελήσω ἐθελήσεις ἐθελήσει ἐθελήσομεν ἐθελήσετε ἐθελήσουσι		Futur Optativ ἐθελήσοιμι ἐθελήσοις ἐθελήσοι ἐθελήσοιμεν ἐθελήσοιτε ἐθελήσοιεν	Futur Infinitiv ἐθελήσειν	Futur Partizipien ἐθελήσων ἐθελήσουσα ἐθελήσον	Imperfekt Indikativ ἤθελον ἤθελες ἤθελε ἠθέλομεν ἠθέλετε ἤθελον
Perfekt Indikativ ἠθέληκα ἠθέληκας ἠθέληκε ἠθελήκαμεν ἠθελήκατε ἠθελήκασι	Perfekt Konjunktiv ἠθελήκω ἠθελήκῃς ἠθελήκῃ ἠθελήκωμεν ἠθελήκητε ἠθελήκωσι	Perfekt Optativ ἠθελήκοιμι ἠθελήκοις ἠθελήκοι ἠθελήκοιμεν ἠθελήκοιτε ἠθελήκοιεν	Perfekt Infinitiv ἠθεληκέναι	Perfekt Partizipien ἠθεληκώς ἠθεληκυῖα ἠθεληκός	Plusquamperfekt Indikativ ἠθελήκη ἠθελήκης ἠθελήκει ἠθελήκεμεν ἠθελήκετε ἠθελήκεσαν
MEDIUM
Präsens Indikativ ἐθέλομαι ἐθέλει ἐθέλεται ἐθελόμεθα ἐθέλεσθε ἐθέλονται	Präsens Konjunktiv ἐθέλωμαι ἐθέλῃ ἐθέληται ἐθελώμεθα ἐθέλησθε ἐθέλωνται	Präsens Optativ ἐθελοίμην ἐθέλοιο ἐθέλοιτο ἐθελοίμεθα ἐθέλοισθε ἐθέλοιντο	Präsens Infinitiv ἐθέλεσθαι	Präsens Partizipien ἐθελόμενος ἐθελομένη ἐθελόμενον	Präsens Imperativ ἐθέλου ἐθέλεσθε
Aorist Indikativ ἠθελησάμην ἠθελήσω ἠθελήσατο ἠθελησάμεθα ἠθελήσασθε ἠθελήσαντο	Aorist Konjunktiv ἐθελήσωμαι ἐθελήσῃ ἐθελήσηται ἐθελησώμεθα ἐθελήσησθε ἐθελήσωνται	Aorist Optativ ἐθελησαίμην ἐθελήσαιο ἐθελήσαιτο ἐθελησαίμεθα ἐθελήσαισθε ἐθελήσαιντο	Aorist Infinitiv ἐθελήσασθαι	Aorist Partizipien ἐθελησάμενος ἐθελησαμένη ἐθελησάμενον	Aorist Imperativ ἐθέλησαι ἐθελήσασθε
Futur Indikativ ἐθελήσομαι ἐθελήσει ἐθελήσεται ἐθελησόμεθα ἐθελήσεσθε ἐθελήσονται		Futur Optativ ἐθελησοίμην ἐθελήσοιο ἐθελήσοιτο ἐθελησοίμεθα ἐθελήσοισθε ἐθελήσοιντο	Futur Infinitiv ἐθελήσεσθαι	Futur Partizipien ἐθελησόμενος ἐθελησομένη ἐθελησόμενον	Imperfekt Indikativ ἠθελόμην ἠθέλου ἠθέλετο ἠθελόμεθα ἠθέλεσθε ἠθέλοντο
PASSIV
Präsens Indikativ ἐθέλομαι ἐθέλει ἐθέλεται ἐθελόμεθα ἐθέλεσθε ἐθέλονται	Präsens Konjunktiv ἐθέλωμαι ἐθέλῃ ἐθέληται ἐθελώμεθα ἐθέλησθε ἐθέλωνται	Präsens Optativ ἐθελοίμην ἐθέλοιο ἐθέλοιτο ἐθελοίμεθα ἐθέλοισθε ἐθέλοιντο	Präsens Infinitiv ἐθέλεσθαι	Präsens Partizipien ἐθελόμενος ἐθελομένη ἐθελόμενον	Präsens Imperativ ἐθέλου ἐθέλεσθε
					Imperfekt Indikativ ἠθελόμην ἠθέλου ἠθέλετο ἠθελόμεθα ἠθέλεσθε ἠθέλοντο