Paradigma: ἁμαρτάνω, verfehlen
(ἁμαρτάνω, ἁμαρτήσομαι, ἥμαρτον, ἥμάρτηκα, ἡμάρτημαι, ἡμαρτήθην)

AKTIV
Präsens Indikativ ἁμαρτάνω ἁμαρτάνεις ἁμαρτάνει ἁμαρτάνομεν ἁμαρτάνετε ἁμαρτάνουσι	Präsens Konjunktiv ἁμαρτάνω ἁμαρτάνῃς ἁμαρτάνῃ ἁμαρτάνωμεν ἁμαρτάνητε ἁμαρτάνωσι	Präsens Optativ ἁμαρτάνοιμι ἁμαρτάνοις ἁμαρτάνοι ἁμαρτάνοιμεν ἁμαρτάνοιτε ἁμαρτάνοιεν	Präsens Infinitiv ἁμαρτάνειν	Präsens Partizipien ἁμαρτάνων ἁμαρτάνουσα ἁμαρτάνον	Präsens Imperativ ἁμάρτανε ἁμαρτάνετε
Aorist Indikativ ἥμαρτον ἥμαρτες ἥμαρτε ἡμάρτομεν ἡμάρτετε ἥμαρτον	Aorist Konjunktiv ἁμάρτω ἁμάρτῃς ἁμάρτῃ ἁμάρτωμεν ἁμάρτητε ἁμάρτωσι	Aorist Optativ ἁμάρτοιμι ἁμάρτοις ἁμάρτοι ἁμάρτοιμεν ἁμάρτοιτε ἁμάρτοιεν	Aorist Infinitiv ἁμαρτεῖν	Aorist Partizipien ἁμαρτών ἁμαρτοῦσα ἁμαρτόν	Aorist Imperativ ἅμαρτε ἁμάρτετε
					Imperfekt Indikativ ἡμάρτανον ἡμάρτανες ἡμάρτανε ἡμαρτάνομεν ἡμαρτάνετε ἡμάρτανον
Perfekt Indikativ ἥμάρτηκα ἥμάρτηκας ἥμάρτηκε ἥμαρτήκαμεν ἥμαρτήκατε ἥμαρτήκασι	Perfekt Konjunktiv ἥμαρτήκω ἥμαρτήκῃς ἥμαρτήκῃ ἥμαρτήκωμεν ἥμαρτήκητε ἥμαρτήκωσι	Perfekt Optativ ἥμαρτήκοιμι ἥμαρτήκοις ἥμαρτήκοι ἥμαρτήκοιμεν ἥμαρτήκοιτε ἥμαρτήκοιεν	Perfekt Infinitiv ἥμαρτηκέναι	Perfekt Partizipien ἥμαρτηκώς ἥμαρτηκυῖα ἥμαρτηκός	Plusquamperfekt Indikativ ἡμαρτήκη ἡμαρτήκης ἡμαρτήκει ἡμαρτήκεμεν ἡμαρτήκετε ἡμαρτήκεσαν
MEDIUM
Präsens Indikativ ἁμαρτάνομαι ἁμαρτάνει ἁμαρτάνεται ἁμαρτανόμεθα ἁμαρτάνεσθε ἁμαρτάνονται	Präsens Konjunktiv ἁμαρτάνωμαι ἁμαρτάνῃ ἁμαρτάνηται ἁμαρτανώμεθα ἁμαρτάνησθε ἁμαρτάνωνται	Präsens Optativ ἁμαρτανοίμην ἁμαρτάνοιο ἁμαρτάνοιτο ἁμαρτανοίμεθα ἁμαρτάνοισθε ἁμαρτάνοιντο	Präsens Infinitiv ἁμαρτάνεσθαι	Präsens Partizipien ἁμαρτανόμενος ἁμαρτανομένη ἁμαρτανόμενον	Präsens Imperativ ἁμαρτάνου ἁμαρτάνεσθε
Aorist Indikativ ἡμαρτόμην ἡμάρτου ἡμάρτετο ἡμαρτόμεθα ἡμάρτεσθε ἡμάρτοντο	Aorist Konjunktiv ἁμάρτωμαι ἁμάρτῃ ἁμάρτηται ἁμαρτώμεθα ἁμάρτησθε ἁμάρτωνται	Aorist Optativ ἁμαρτοίμην ἁμάρτοιο ἁμάρτοιτο ἁμαρτοίμεθα ἁμάρτοισθε ἁμάρτοιντο	Aorist Infinitiv ἁμαρτέσθαι	Aorist Partizipien ἁμαρτόμενος ἁμαρτομένη ἁμαρτόμενον	Aorist Imperativ ἁμαρτοῦ ἁμάρτεσθε
Futur Indikativ ἁμαρτήσομαι ἁμαρτήσει ἁμαρτήσεται ἁμαρτησόμεθα ἁμαρτήσεσθε ἁμαρτήσονται		Futur Optativ ἁμαρτησοίμην ἁμαρτήσοιο ἁμαρτήσοιτο ἁμαρτησοίμεθα ἁμαρτήσοισθε ἁμαρτήσοιντο	Futur Infinitiv ἁμαρτήσεσθαι	Futur Partizipien ἁμαρτησόμενος ἁμαρτησομένη ἁμαρτησόμενον	Imperfekt Indikativ ἡμαρτανόμην ἡμαρτάνου ἡμαρτάνετο ἡμαρτανόμεθα ἡμαρτάνεσθε ἡμαρτάνοντο
Perfekt Indikativ ἡμάρτημαι ἡμάρτησαι ἡμάρτηται ἡμαρτήμεθα ἡμάρτησθε ἡμάρτηνται			Perfekt Infinitiv ἡμαρτῆσθαι	Perfekt Partizipien ἡμαρτημένος ἡμαρτημένη ἡμαρτημένον	Plusquamperfekt Indikativ ἡμαρτήμην ἡμάρτησο ἡμάρτητο ἡμαρτήμεθα ἡμάρτησθε ἡμάρτηντο
PASSIV
Präsens Indikativ ἁμαρτάνομαι ἁμαρτάνει ἁμαρτάνεται ἁμαρτανόμεθα ἁμαρτάνεσθε ἁμαρτάνονται	Präsens Konjunktiv ἁμαρτάνωμαι ἁμαρτάνῃ ἁμαρτάνηται ἁμαρτανώμεθα ἁμαρτάνησθε ἁμαρτάνωνται	Präsens Optativ ἁμαρτανοίμην ἁμαρτάνοιο ἁμαρτάνοιτο ἁμαρτανοίμεθα ἁμαρτάνοισθε ἁμαρτάνοιντο	Präsens Infinitiv ἁμαρτάνεσθαι	Präsens Partizipien ἁμαρτανόμενος ἁμαρτανομένη ἁμαρτανόμενον	Präsens Imperativ ἁμαρτάνου ἁμαρτάνεσθε
Aorist Indikativ ἡμαρτήθην ἡμαρτήθης ἡμαρτήθη ἡμαρτήθημεν ἡμαρτήθητε ἡμαρτήθησαν	Aorist Konjunktiv ἁμαρτηθῶ ἁμαρτηθῇς ἁμαρτηθῇ ἁμαρτηθῶμεν ἁμαρτηθῆτε ἁμαρτηθῶσι	Aorist Optativ ἁμαρτηθείην ἁμαρτηθείης ἁμαρτηθείη ἁμαρτηθεῖμεν ἁμαρτηθεῖτε ἁμαρτηθεῖεν	Aorist Infinitiv ἁμαρτηθῆναι	Aorist Partizipien ἁμαρτηθείς ἁμαρτηθεῖσα ἁμαρτηθέν	Aorist Imperativ ἁμαρτήθητι ἁμαρτήθητε
Futur Indikativ ἁμαρτηθήσομαι ἁμαρτηθήσει ἁμαρτηθήσεται ἁμαρτηθησόμεθα ἁμαρτηθήσεσθε ἁμαρτηθήσονται		Futur Optativ ἁμαρτηθησοίμην ἁμαρτηθήσοιο ἁμαρτηθήσοιτο ἁμαρτηθησοίμεθα ἁμαρτηθήσοισθε ἁμαρτηθήσοιντο	Futur Infinitiv ἁμαρτηθήσεσθαι	Futur Partizipien ἁμαρτηθησόμενος ἁμαρτηθησομένη ἁμαρτηθησόμενον	Imperfekt Indikativ ἡμαρτανόμην ἡμαρτάνου ἡμαρτάνετο ἡμαρτανόμεθα ἡμαρτάνεσθε ἡμαρτάνοντο
Perfekt Indikativ ἡμάρτημαι ἡμάρτησαι ἡμάρτηται ἡμαρτήμεθα ἡμάρτησθε ἡμάρτηνται			Perfekt Infinitiv ἡμαρτῆσθαι	Perfekt Partizipien ἡμαρτημένος ἡμαρτημένη ἡμαρτημένον	Plusquamperfekt Indikativ ἡμαρτήμην ἡμάρτησο ἡμάρτητο ἡμαρτήμεθα ἡμάρτησθε ἡμάρτηντο