Sphinx Klassische Grammatikübung  

Paradigma: metuo, sich fürchten
(metuo, metuere, metui, metutum)

AKTIV
Präsens
Indikativ

metuo
metus
metut
metumus
metutis
metuunt

Futur I
Indikativ

metuiam
metuies
metuiet
metuiemus
metuietis
metuient

Imperfekt
Indikativ

metuiebam
metuiebas
metuiebat
metuiebamus
metuiebatis
metuiebant

Perfekt
Indikativ

metui
metuisti
metuit
metuimus
metuistis
metuerunt

Plusquamperfekt
Indikativ

metueram
metueras
metuerat
metueramus
metueratis
metuerant

Futur II
Indikativ

metuero
metueris
metuerit
metuerimus
metueritis
metuerint

Präsens
Konjunktiv

metuam
metuas
metuat
metuamus
metuatis
metuant

Präsens
Imperativ

mete
metite

Imperfekt
Konjunktiv

metuerem
metueres
metueret
metueremus
metueretis
metuerent

Perfekt
Konjunktiv

metuerim
metueris
metuerit
metuerimus
metueritis
metuerint

Plusquamperfekt
Konjunktiv

metuissem
metuisses
metuisset
metuissemus
metuissetis
metuissent

Präsens
Partizip

metuiens, -ntis

Futur I
Partizip

metuturus, -a, -um

Präsens
Infinitiv

metuere

Perfekt
Infinitiv

metuisse

Gerund
 

metuiendus

Supinum
 

metutum, -u

PASSIV
Präsens
Indikativ

metior
meteris
metitur
metimur
metimini
metiuntur

Futur I
Indikativ

metuiar
metuieris
metuietur
metuiemur
metuiemini
metuientur

Imperfekt
Indikativ

metuiebar
metuiebaris
metuiebatur
metuiebamur
metuiebamini
metuiebantur

Präsens
Konjunktiv

metuar
metuaris
metuatur
metuamur
metuamini
metuantur

Präsens
Imperativ

metere
metimini

Imperfekt
Konjunktiv

metuerer
metuereris
metueretur
metueremur
metueremini
metuerentur

Präsens
Infinitiv

metui

Perfekt
Partizip

metutus, -a, -um

Gerundivum
 

metuiendus, -a, -um